K's Choice - Goed verborgen melancholie bovengehaald
De Roma, 21 januari 2019
Vorig jaar bracht K’s Choice ‘Love = Music’ uit, een soort van extraatje bij de vijfentwintigste verjaardag van de band, waarop ze een aantal covers uit het televisieprogramma ‘Liefde Voor Muziek’ verzamelden en daar een aantal covers van favoriete nummers in intieme versies bij plaatsten. Die plaat liet de meest ingetogen kant van Gert en Sarah Bettens horen en het is ook met dat concept dat ze dezer dagen op tournee zijn: akoestisch en intiem en met een setlist die voornamelijk bestaat uit covers.
Wanneer een band zo lang meedraait als K’s Choice doet – zie ook: dEUS – dreigt het gevaar dat we hen en daarbij alles, wat ze al gepresteerd hebben, "gewoon" gaan vinden. In het geval van K’s Choice: een aantal nummers die tot in de Amerikaanse Billboard Charts zijn geraakt, verschillende Europese tournees en een verschijning in de reeks Buffy, The Vampire Slayer. Uiteindelijk toch niet zo evident voor een groepje uit Antwerpen. Maar ook en vooral: een pak puike nummers.
Die eigen puike nummers blijven op de huidige tournee – die al een tijdje door Vlaanderen en Nederland reist – grotendeels achterwege. Wie dus gekomen was om Cocoon Crash of Believe te horen, was eraan voor de moeite. Not An Addict was er wel bij, maar bleek niet de sterkste toevoeging aan de avond.
Gert en Sarah wilden het voor deze ‘Love = Music’-tour anders aanpakken en stelden een setlist samen met nummers die echt iets voor hen betekenen. Nummers van henzelf, van anderen en uit het 'Liefde Voor Muziek'-avontuur. Over 'Liefde Voor Muziek' valt veel te zeggen en toch vooral veel goeds. Het is een programma op de commerciële zender VTM, maar wel zo ongeveer het enige programma dat op de Vlaamse televisie te zien is dat nog echt om muziek draait en geen wedstrijdelement in zich heeft. Er zijn geen winnaars of verliezers; artiesten kunnen er hun vakmanschap etaleren en op een bepaalde manier zelfs hun authenticiteit. Ze kunnen op zoek gaan naar hun DNA, wat hen maakt tot wie ze muzikaal zijn. In het geval van K’s Choice zochten en vonden Sarah en Gert melancholie in nummers waarvan we niet wisten dat het erin verborgen zat en dat is ook de manier waarop ze deze tournee aanpakken.
Even fronsten we de wenkbrauwen, toen ze het concert startten met Summer Of 69 – een gewaagde cover, want afgezaagd tot en met – en Waarom Ik uit de beginperiode van een zekere Helmut Lotti. Daarna volgde trouwens een nummer van The Dinky Toys. Het klinkt weinig geloofwaardig allemaal, maar K’s Choice slaagde er wel in om de goed verborgen melancholie die in die nummers schuilt naar boven te halen.
Bij sommige van de covers hoorden echt verhalen en misschien hadden we die net iets meer willen horen. Wake Up Little Suzy van The Everly Brothers plukten ze als kind uit de platenbak van de ouders en deed Gert en Sarah dromen van een eigen groepje, Could It Be Magic van Barry Manilow werd opgedragen aan Sarah’s vrouw, die ook aanwezig was (“Thank you for making me feel the luckiest person in the world”, fluisterde Sarah haar toe). Deze versie deed de glitter van de interpretatie door Donna Summer helemaal vergeten en stond bol van wildmakend verlangen.
De eerste lp van Sarah was ‘Voulez-Vous’ van ABBA en ze droomde ervan om Agnetha te zijn (“Later droomde ik ervan om Benny te zijn die met Agnetha huwde, maar dat besefte ik toen nog niet”, grapte ze). The Beatles waren uiteraard onvermijdelijk, godzijdank. Dear Prudence was een mooi toevoegsel aan Does Your Mother Know (nooit geweten dat die twee zo goed achter elkaar pasten) en Here Comes The Sun werd op applaus onthaald. Eén van de sterkste covers was I Could Never Take The Place Of Your Man van Prince, een nummer dat ze gekozen hadden omdat broer en zus grote fans zijn.
Ook heel mooi was het nieuwe Meaningless dat, solo gebracht door Gert, het tweede deel van de show op gang trapte, Catch Me When I Fall (een bewerking van een nummer van Niels Destadsbader) en Je Ne Rêve Plus De Toi, een vertaling van That’s Not How Dreams Are Made van Jasper Steverlinck (“Eén van de mooiste Belgische liedjes ooit gemaakt”) die aantoonde dat dat nummer ook als Frans chanson meer dan overeind blijft.
De meest spannende show die K’s Choice ooit in elkaar gestoken heeft is ‘Love = Music’ niet, maar we zagen er wel een kant van hen die doorheen de jaren onderbelicht is gebleven: de melancholische kant. Bovendien is het pas bij dit soort arrangementen dat het echt opvalt hoe sterk de stem van Sarah Bettens is.
K’s Choice mag geen gewoonte worden en verdient waardering. Deze show was een fijn aardigheidje en tussendoortje. Maar volgende keer moet Believe toch echt ook op de setlist.