Kraftwerk 3D - Radio-Activity - De toekomst van vroeger
Koningin Elisabethzaal, 20 mei 2017
De Duitse elektronicapioniers van Kraftwerk bestaan intussen al bijna vijftig jaar, dat smeekt haast om een bloemlezing uit hun grensverleggende werk. En dus gaan de heren – van de originele bezetting schiet enkel Ralf Hütter nog over – de hort op met een tournee waarin ze de acht meest recente platen integraal spelen, in het gezelschap van de grootste hits.
De acht recentste platen inderdaad, want de eerste drie krautrockalbums worden sinds jaar en dag doodgezwegen. Op dag één kwamen in de prachtig gerestaureerde Koningin Elisabethzaal zowel ‘Autobahn’ uit 1974 aan bod als, enkele uren later, 'Radio-Activity' uit 1975.
Voor die laatste show schoven wij aan, een onnozel kartonnen 3D brilletje op de snufferd geplooid. De Duitsers weten immers dat ze het, net als het gros van hun landgenoten, niet van de grappen en grollen moeten hebben en dat het beeld van vier mannen achter synths nogal statisch is. Vandaar het indrukwekkende 3D-concept, waar op een gigantisch scherm achter de heren knappe, de hele zaal in beslag nemende beelden werden geprojecteerd.
'Radio-Activity' is één van de meer experimentele Kraftwerkplaten. Misschien is dat de reden waarom er niet met die plaat werd begonnen, maar dat we eerst vijf nummers van het meer toegankelijke ‘Computer World’ voorgeschoteld kregen. Na Computer Love, dat bij het jongere volk een golf van herkenning teweegbracht omwille van de sample in Talk van Coldplay, horen we eindelijk de vertrouwde Geiger Counter tikken.
De plaat werd van de eerste tot de laatste noot gespeeld. Er werd al eens een tempo hoger geschakeld dan tijdens de originele studio-opnames, maar voor het overige werden de nummers met de eerbied behandeld, die ze verdienen. Na al die jaren klinken ze nog steeds niet gedateerd, ook al is het futuristische, grensverleggende kantje intussen al heel wat botter geworden.
Dat laatste gold trouwens voor het ganse concert en voor Kraftwerk als concept. Het futurisme is met de tijd retro geworden zoals tegenwoordig naar een aflevering van 'The Jetsons' kijken. Dat maakte het natuurlijk allemaal extra charmant; zelfs de 3D-effecten kwamen een tikkeltje cheesy en oubollig over.
Na de laatste noot Ohm Sweet Ohm zette Kraftwerk alle grote kanonnen in om het publiek te plezieren. We hoorden knallende versies van Autobahn, The Model, Tour De France en Trans-Europe Express, om er maar enkele te noemen, vooraleer de band voor het eerst afscheid nam.
Een eerste bisronde bracht robots op het podium die de vier muzikanten vervingen om – hoe kan het ook anders – The Robots te brengen. Een vette knipoog naar het uitsloverige individualisme van de doorsnee rockband en een geinig technologisch hoogstandje. Maar doe ons toch maar de vier Duitsers, die daarna terugkeerden om nog Boing Boom Tschak, Techno Pop en Musique Non Stop te spelen. Vooralsnog hebben mensen nog een streepje voor op de machines, als het op musiceren aankomt.