King Dalton - Eigengereide intensiteit
N9, Eeklo, 22 augustus 2015
Wat krijg je als je vijf anciens in de Belgische muziekscene samen zet? King Dalton is het antwoord. Pas na drie jaar samenspelen kwamen ze in 2013 met een eerste album naar buiten. De tijd ervoor hebben ze veel live gespeeld, op zoek naar hun eigen sound. Die hebben ze ondertussen gevonden en dat kwamen ze etaleren in Eeklo.
Vooraf mocht And They Spoke In Anthems het publiek opwarmen. Dit project van Arne Leurentop kwam met zijn kakelvers debuutalbum ‘June’ onder de arm naar de N9. Singer-songwriter is de eerste omschrijving, die bij zijn sfeervolle muziek lijkt te passen. Wanneer hij aan de slag ging met zijn loopstation, stonden we met open mond te kijken. De vlotheid, waarmee hij als eenmansorkest zijn songs ter plaatse opbouwt, is ronduit indrukwekkend en bij momenten ingenieus. Hij nam ons gedurende een half uur mee naar een ander universum waar zijn songs hun weerhaakjes uitsloegen en ons behoorlijk intens vastgrepen.
King Dalton beloofde iets helemaal anders te worden en bevestigde dit vermoeden al vanaf de eerste noten. Opvallend was de eigenzinnigheid waarmee de groep haar muziek bracht. Ver van alle platgetreden paden trokken zij bij wijze van spreken recht door het bos in de veronderstelling dat daar de mooiste dingen te rapen vielen.
Radiohit Diligence passeerde al vrij vroeg in de set. Nog meer dan op het album wisten de heren en dame van King Dalton de song met een soort ingehouden stuwing en opwinding te brengen.
De combinatie van de stemmen van Pieter De Meester en Jorunn Bauweraerts was ook een troef. Zij, een diepe vrouwenstem; hij, een hoge mannenstem. En het blenden van de twee leverde meteen vuurwerk op. In de countrysong Devil kwam dat hemelsmooi tot uiting. Het daaropvolgende Medicine Man bracht weer iets helemaal anders. En ook hier bracht de samenzang de song naar een hoger niveau.
De saxofoon zorgde voor een sexy aanvulling van de muziek van King Dalton. Mooiste voorbeeld daarvan was Sudden Deafness. De sax kreeg er een prominente rol en de herrinnering aan Morphine werd plots wel zeer levendig.
Ook ingetogen wist de groep te beklijven. Centre Of The Circle liet een dreigend King Dalton zien, dat perfect een spannende sfeer wist neer te zetten. Met Not Another Story namen ze aardig wat gas terug en zorgden ze voor een spooky sfeer. Tot de bom op het einde alsnog barstte
Afsluiten deed de groep met twee contrasterende nummers. Black Ice was een plakker waar de harmonie in de zang nog eens extra in de verf werd gezet. Tonight tekende voor een uptempo, funky en dansbaar nummer met een heerlijke gitaarriedel.
King Dalton is een band, die met een ongelofelijke intensiteit op het podium staat. Ze brachten een pompende set en bewezen dat hun ijzersterke livereputatie niet uit de lucht gegrepen is.