Kasabian - Vorst in lichterlaaie

Vorst Nationaal, Brussel, 26 november 2012

Kasabian en België, een succesvolle combinatie zo blijkt. De band rond de charismatische frontman Tom Meighan vertroeft hier dezer dagen maar al te graag. Ze speelden dit jaar zowel het Koninklijke Circus als de kleine Club 69 van Studio Brussel en pakte ook de enorme weide van Rock Werchter in. En toch gooiden ze er gisteren nog een concert tegenaan. Deze keer was het Vorst Nationaal dat op zijn grondvesten mocht daveren. Hoewel het concert – tot onze grote verbazing – niet uitverkocht was, kreeg het afwezige publiek ongelijk: Kasabian kwam, zag en zette Vorst in lichterlaaie. 

Van heinde en verre kwamen de fans naar Vorst afgezakt om Britse band nog een laatste keer aan het werk te zien. Brussel was immers de eindhalte van deze tournee die startte in het Koninklijke Circus begin dit jaar: de cirkel was dus bijna rond voor Kasabian. En ook deze keer kregen de fans waar voor hun geld!

Het was de Engelse band Little Barrie die de avond op gang mocht trekken. Een combinatie van Arctic Monkeys en Queens Of The Stone Age is er een die altijd aanslaat, ook deze avond. Little Barrie had er duidelijk veel zin in, maar het publiek wachtte vol ongeduld op Kasabian en liet daardoor de openingsact een beetje links liggen. Toch konden wij Little Barrie wel smaken en gingen de handen al gretig de lucht in.

Daarna werd het stilaan tijd voor het echte feestje. Days Are Forgotten zette meteen de toon. De snoeiharde gitaren galmden door de boxen en het werd onmiddellijk duidelijk dat Kasabian hun tour in schoonheid wou afsluiten. Met Shoot The Runner en Velociraptor volgden de hits elkaar in stroomversnelling op en het middenplein ontpopte zich tot broeihaard van uitzinnige fans die duidelijk wisten hoe ze een feestje moesten bouwen.

Serge Pizzorno, gitarist en zoals zijn naam al doet vermoeden van Italiaanse afkomst, trok heel zijn trukendoos aan gitaarrifs en akkoorden open en trakteerde, tijdens Swarfega, het publiek op een one-man show waar zelfs de grootste entertainer nog iets van zou kunnen opsteken. Hij gedroeg zich als een kind in een snoepwinkel: uitgelaten en door het dolle heen.

Wanneer ook Meighan terug het podium opkwam, was er geen houden meer aan! Let’s Roll Just Like We Just to bleek het begin te zijn van een helse trip doorheen vele jaar Kasabiangeschiedenis. Zowel oude nummers, waaronder Clubfoot en Empire, als nieuwe, zoals La Fee Verte en Goodbye Kiss, konden rekenen op een uitzinnig publiek waardoor Vorst Nationaal zich meer en meer begon te ontpoppen tot uitverkocht stadion. L.S.F (Lost Souls Forever) heeft na al die jaren nog niets van zijn kracht verloren en wist ook nu direct het publiek te doen springen en zingen.

Met L.S.F. was de reguliere set tot een slot gekomen, maar het publiek had duidelijk zin in meer. Switchblades Smiles werd nog maar juist ingezet of 'Can you feel it coming' werd luidkeels gescandeerd door een uitgelaten menigte en ook Vlad The Impaler deed het publiek volledig uit de bol gaan. Fire, het allerlaatste nummer van deze tour, deed Vorst Nationaal helemaal ontploffen. Kasabian genoot er zichtbaar van. Toch had Kasabian nog een kleine verrassing in petto: The Beatles herrezen toen Meighan het publiek trakteerde op She Loves You.

Where did all the love go? Die vonden we in Vorst Nationaal dankzij Tom Meighan en co. Hopelijk komen ze snel terug voor een dan waarschijnlijk wel uitverkocht concert. Warm in tussentijd die stembanden maar alvast op!