Kaleo - Rollercoaster van emoties

De Roma, 18 september 2022

IJsland heeft met nog geen vierhonderdduizend inwoners toch een mooi aantal artiesten op de kaart staan. Denk bijvoorbeeld aan Björk, Sigur Rós, Júníus Meyvant en Kaleo. En laat die laatste twee nu net samen te zien zijn geweest in de Antwerpse Roma. Met de Fight Or Flight-tour doen ze de grotere podia van Europa aandoen, hetgeen resulteerde in een avond, waarop je emoties op de loer lagen om uit te breken.

De eer om de avond te openen was weggelegd voor Júníus Meyvant, een stoere viking met een helder soulgeluid. Ongewone combinatie? Misschien, maar wel één die in deze samenstelling perfect werd uitgewerkt. in de studiotracks hoor je een ruim arsenaal aan instrumenten. Een blazerssectie en een orgel hebben daarin een ruim aandeel. Maar voor deze show werd gekozen voor een intieme setting met drums, bas en de frontman op zang en gitaar. Die kenmerkende soulsound was dan niet helemaal aanwezig, maar met heerlijke zang wist hij dat mooi op te vangen.

Kaleo heeft zich aan sneltreinvaart een weg gebaand naar de grote podiums. Met slechts twee albums op de teller, maar met een indrukwekkende live reputatie hebben ze naam gemaakt. Een aantal van hun songs werden  live opgenomen op de meest bijzondere locaties in Ijsland. Save Yourself speelden ze bijvoorbeeld op een drijvende ijsberg, Backbone in een gletsjer en Skinny speelt frontman JJ Julius Son met akoestische gitaar voor een uitbarstende vulkaan. De combinatie van muziek en de ruige locaties zorgen voor een absurde connectie, waarin de lyrics nog beter tot hun recht komen.

Vanuit het donker kwamen de bandleden het podium op en startten de zware intro van Break My Baby. Zodra iedereen de muziek tot diep in de botten voelde, voegde zanger JJ Julius Son zich bij het gezelschap. De talrijke vrouwelijke fans lieten duidelijk merken dat ze al een tijd uitkeken naar het verschijnen in real life van de man. Want net als die stem, speelt hier ook het uiterlijk mee. Jammer dat ze zo misschien multi-instrumentalist Thorleifur Gaukur Davidsson uit het oog verloren. Waar hij hier de pedalsteel en mondharmonica voor zijn rekening nam, zagen we hem bij het voorprogramma met een basgitaar om de nek. Verder waren er ook nog Rubin Pollock op gitaar, Daniel Kristjansson op bas en achter de drums David Antonsson.

Emoties uiten blijft voor sommige mannen moeilijk en je zou het ook niet meteen verwachten van brute Ijslandse vikings. Maar Kaleo is hierop een uitzondering. Met nummers als Can't Go On Without You en Way Down We Go glinsterden er de nodige tranen in de ogen van de fans. Gelukkig wist de band die tracks mooi af te wisselen met het vrolijkere Automobile, waarbij alle leden zich tooiden met akoestische gitaar of mandoline. En bij het groovy ritme van Hey Gringo werd er zelfs even gedanst.

Eén van de hoogtepunten van de avond was zeker Backbone, een track waar de muzikale genialiteit vanaf druipt. De intro was erg ingetogen met enkel akoestische gitaar, maar als de band zich ermee ging bemoeien, ontstond er een uitbarsting, waar menige vulkaan jaloers op zou zijn. Voordat de band het podium verliet, kregen we nog kippenvel bij Skinny. Met teksten waarmee het huidige (vrouwelijke) ideaalbeeld van de maatschappij aan de kaak werd gesteld, zorgde dit voor een sneer naar vooral de social media, waarin de fysieke verschijning van menig celebrity steeds weer voor ophef zorgt.

Voor de toegift kwam de band terug met een extra dosis power, die ook afstraalde op het publiek. Al meteen bij het inzetten van No Good gingen de toeschouwers flink uit het dak, alsof dit nog maar het begin van het concert was. Diezelfde energie bleef aanhouden tijdens één van de uptempo tracks: Rock 'n' Roller. Jammer genoeg liet de band ons kwijlend achter, terwijl enkele fans de laatste traantjes wegpinkten.

Foto: CreepingMacKroki