Kaiser Chiefs - De ideale festivalband
Lotto Arena, Merksem (Antwerpen), 8 november 2008
Vrijdagavond sloten Kaiser Chiefs hun Europese tournee af in de Lotto Arena en die zaal liep moeiteloos vol voor wat nochtans alweer het derde Belgische optreden in amper vijf maanden tijd was van het sympathieke vijftal uit Leeds. Afgelopen zomer bouwden ze al een feestje om u tegen te zeggen op de festivalweides van Rock Werchter en Pukkelpop en ook in Antwerpen was er geen houden aan.
De Britten stonden zelf reeds in het voorprogramma van bijvoorbeeld Franz Ferdinand en U2 en geven nu op hun beurt belangrijke speelkansen aan jonge, beloftevolle bands door hen mee te nemen op tour. Vrijdag maakten we op die manier voor het eerst kennis met Jakobinarina uit Ijsland, een stel jonge jongens die ons met het nodige enthousiasme hun snedige, dansbare Britpop trachtten te slijten. Leuk voor even en hetzelfde kan in feite gezegd worden over de Amerikaanse Silversun Pickups. Zij gooiden het eerder over een rockboeg maar ontberen ondanks een paar straffe singles (Future Foe Scenarios en vooral Lazy Eye) vooralsnog het songmateriaal om ons echt achterover te slaan.
Dat laatste vormt allang geen probleem meer voor Kaiser Chiefs, opgericht in 2003 en genoemd naar een Zuid-Afrikaans voetbalteam. Sinds het verschijnen van hun debuutalbum ‘Employment’ (2005) rijgt dit kwintet de ene hit aan de andere, uiteraard een gedroomd scenario voor een succesvol liveoptreden. Het recept is inmiddels bekend : vrolijke retropop met een fijn gevoel voor melodie in de beste Britse traditie van bands als The Jam, The Kinks, The Clash of XTC. Voeg daarbij het erg toegankelijke imago van de groep en vooral de onstuitbare geestdrift van zanger en showbeest Ricky Wilson en het zal u niet verbazen dat de Chiefs in een paar jaar tijd zijn uitgegroeid tot een van de populairste formaties in en buiten het Verenigd Koninkrijk.
Het optreden in de Lotto Arena schoot als een wervelwind uit de startblokken met een serie meezingers van formaat, waaronder Everything Is Average Nowadays, Everyday I Love You Less and Less en Ruby. Kwestie van het publiek al meteen in de juiste (festival)sfeer te brengen. Niettegenstaande de vermoeidheid door het onafgebroken touren af en toe duidelijk merkbaar was, gingen de vijf er naar goede gewoonte weer volledig voor en verdween de vaart nooit echt uit het concert. Ook niet toen halverwege de set enkele albumtracks, vooral afkomstig uit het eerder dit jaar verschenen ‘Yours Truly, Angry Mob’, aan bod kwamen.
Alles ging er als zoete broodjes in bij de talrijk opgekomen fans, niet in het minst aanstekelijke singles als I Predict A Riot, Modern Way en The Angry Mob. Een mooi rustpunt vormde eerste bisnummer en nieuwe single Love's Not a Competition (But I'm Winning), waarin drummer Nick Hodgson bij de aanvang zelfs een akoestische gitaar ter hand nam. Zoals verwacht en verhoopt beëindigden Kaiser Chiefs daarna deze op voorhand gewonnen match met prijsnummer Oh My God, waarbij overigens ook de leden van hun twee support acts vanavond hen kwamen vervoegen op het podium. Afspraak volgende zomer dan maar weer?
8 november 2008
Jan Vael
