John Butler Trio - Magie op het water

Rivierenhof, Deurne (Antwerpen), 3 augustus 2009

Bram Vanparys aka The Bony King Of Nowhere stelde alles in het werk om de aanwezigen op te warmen. Het publiek bleef er desalniettemin bijzonder koel en bijna apathisch bij. Zelfs het grijsgedraaide Alas My Love kon geen dansers bekoren. Het was duidelijk dat men deze avond niet voor hem naar Deurne was afgezakt. 

Onze adoratie voor de muziek van John Butler hebben we nooit onder stoelen of banken kunnen steken. John Butler - in 2005 nog een nobele onbekende voor velen - is ook in 2009 nog geen hit in de Belgische lijsten en daar mochten de plaatselijke fans zich gelukkig om prijzen.

Met toverstokje Used To Get High werd de magie ingezet. De makke menigte kwam langzaam maar zeker in beweging en zakte af naar het overdekte water voor het podium om daar van Treat Yo Mama in een versie met een vette knipoog richting Ravi Shankar te gaan genieten. Tijdens het intieme Losing You kwamen de eerste dansers op gang waarna Butler politiek correct uit zijn dak ging met een aanklacht tegen Bushmaatje John Howard (Pickapart).

Met Ocean haalde de man vervolgens zijn sterrenpoederdoos boven. Dat nummer is dan ook zijn chef d’oeuvre. Traag en fijnzinnig getokkel werd afgewisseld met weergaloos snelle, harde aanslagen met een ritme dat hij zelf op de klankkast van zijn elf snaren tellende gitaar roffelde. We waren heus niet de enige die de ogen af en toe sloten om dit intens moment nog beter te kunnen aanvoelen.

Nicky Bomba mocht achter het tot dan toe onaangeroerde drumstel komen postvatten om het feest verder te zetten met Zebra, een kanjer van een dansplaat. Better Than op banjo en One Way werden ook knallers en tijdens Daniella, een nummer dat hij de naam van zijn vrouw meegaf, haalde Butler zijn mondharmica even boven.

Michael Jacksons I Want You Back fungeerde als eerste bisnummer en sloot mooi aan bij het ‘verenigt u’-gevoel dat Butler steeds predikt. Bij wijze van apotheose sleurden Bomba en Butler nog een winkelkar het podium op die ze integreerden in een lang uitgesponnen jam.

Wijzelf besluiten graag met de openingsquote van Losing You: “There are things in this life we would rather not sacrifice.” En daartoe behoren dus zeker de concerten van John Butler.