Jason Mraz - Jong geweld
Ancienne Belgique, Brussel, 4 april 2009
De ticketverkoop voor het concert van Jason Mraz bewees dat deze singer-songwriter bijzonder geliefd is in onze contreien. In een mum van tijd was alles uitverkocht, en zo waren veel fans tevergeefs op zoek naar een kaartje. Bij de gelukzakken die wél een ticket konden bemachtigen, zagen wij opvallend veel vrouwelijke tieners.
Dat jong volk werd al een eerste keer uitzinnig toen de tegendraadse Mraz het podium opliep om de warming-up aan te kondigen. De band van Marit Larsen, die trouwens niet veel ouder was dan de grote helft van het publiek, speelde vrolijke popdeuntjes, gecombineerd met een mooie tweestemmigheid. De Noorse zangeres Larsen had aanvankelijk iets weg van Vanessa Carlton, maar haar kinderlijk gegiechel en het piepstemmetje tijdens het praten, deden die gelijkenis teniet.
Toen de Amerikaanse zanger opkwam, barstte een gegil van jewelste los. Nooit gedacht dat vrouwelijk getier zo pijnlijk voor de oren kon zijn. Jason Mraz had beloofd om enkele speciale gasten mee te brengen, en die eer was weggelegd voor drie koperblazers én voor Toca Rivera, zijn vriend en vast groepslid aan de pauken.
Met Make it Mine en Harmony koos de knappe Mraz voor een traag, opbouwend optreden. Naar gelang het concert vorderde, stonden we echter meer en meer versteld van zijn kunnen. De singer-songwriter wisselde pop en ska af met reggae en funk. Soms rapte hij zo snel, dat het wonderbaarlijk was dat zijn tong niet in een knoop terecht kwam. Een andere keer haalde de zanger zo hoog uit, dat hij zowaar een vrouw leek.
Toch kwam het feest pas echt op gang in het midden van de set. Mraz begon meer met het publiek te praten, Marit Larsen kwam nog eens langs om samen Lucky te zingen en de koperblazers verschenen plots op het balkon. Dat I'm Yours een kippenvelmoment zou zijn, was redelijk voorspelbaar. Maar die evidentie maakte de grootte van onze huidbobbeltjes er niet minder op.
Jason Mraz heeft inderdaad alles om een tieneridool te zijn. Zijn voorkomen is zowaar nog knapper dan zijn stem, hij maakt luchtige meezingliedjes en hij kijkt iedereen van het publiek bijna persoonlijk aan. Benieuwd of hij in Werchter ook de oudere garde zal kunnen doen zwichten.