Howler - Jeugdige onstuimigheid

Ancienne Belgique, Brussel, 12 februari 2012

Het zal je maar gebeuren om als tiener door NME te worden opgenomen in de lijst van coolste personen op deze aardkloot. Het overkwam zanger, brein en bezieler Jordan Gatesmith tijdens z'n negentiende levensjaar. En dat lijkt nog maar het begin van een lang verhaal, want Howlers debuutplaat ‘America Give Up’ wordt dezer dagen op veel gejuich onthaald. Met een hyperadar die rood uitslaat konden wij hun doortocht in de ABClub dus niet links laten liggen.

De kaarten lijken alvast gunstig te liggen voor deze vijf heren uit Minneapolis. Piepjong zijn ze en toch wisten ze al een contract voor vier (4!) platen, die moeten uitkomen in evenveel jaren, in de wacht te slepen bij het prestigieuze Rough Trade-label. Daarmee verkeert Howler in goed gezelschap, want ook hun grote helden The Smiths en The Libertines brachten eerder via die weg hun waar aan de man.  

In een goed gevulde (maar niet uitverkochte) ABClub maakte het gezelschap, geheel in de lijn van hun eerste langspeler, een eerder nonchalante en rommelige indruk. Maar laat dat net de sterkte zijn van deze band. Neem nu setopener Beach Sluts, een song die aanvankelijk wordt voortgestuwd door een gruizig surfriedeltje, maar uiteindelijk ontaardt in een potige rocksong dankzij de wilde stroomversnelling van een flinke dosis powerchords. Vernieuwend? Neen!  Opwindend? Jazeker! 

Net als op het album steekt Howler ook live zijn fixatie voor The Strokes niet onder stoelen of banken. Songs als This One’s Different (overigens ook de titelsong van hun debuut-ep) en Told You Once zijn van mijlenver herkenbaar. Griezelig overigens hoe dicht Gatesmiths stem bij die van Julian Casablancas aanleunt.  

Terwijl de fles whisky gretig van hand tot hand gaat, jaagt de band er in een veertigtal minuten zowat de hele eerste plaat door. Veel ademruimte wordt er niet overgelaten en bij hekkensluiter (en huidige single) Back Of Your Neck ontwaren we her en der zelfs enkele spontane vreugdedansjes.  

Wereldschokkend of uitermate vernieuwend was deze doortocht zeker niet te noemen. Maar wij gunnen deze jonge snaken zeker nog wat krediet. Een tweede langspeler, die voortborduurt op hetzelfde avontuurlijke en enthousiaste elan van ‘America Give Up’, wat extra podiumervaring en Howler gaat allicht nog hoge ogen gooien.