Hot Chip - Hot Chip is wél een dance act

Ancienne Belgique, Brussel, 8 maart 2010

Of Hot Chip wel een rasechte dance act is vroeg ook founding member Joe Goddard zich af tijdens een eerder interview. De vele ballads op hun albums maken van Hot Chip vaak een zacht gekookt eitje. Maar zet deze vijf mannen op een podium en er blijft niemand met zijn twee voeten op de grond staan. Dat bewezen ze wederom op het podium van de Ancienne Belgique.

Hot Chip - Hot Chip is wél een dance act



Gitarist Al Doyle opende met een intro waarbij zelfs de muizen in de kelders van de AB wisten dat hun thuishaven op zijn grondvesten ging daveren. Zij maakten zich uit de voeten, maar wij werden in snelheid gepakt door de eerste dreunen van Hand Me Down Your Love.

In eerste instantie klonken ze nog een beetje onwennig en knullig, maar bij Boy From School was alle schroom verdwenen en werd er genadeloos op onze trommelvliezen ingebeukt. Deze versie klonk tien keer krachtiger dan wat we kennen van op ‘The Warning’.

Van dan af speelde Hot Chip alleen nog maar met als doel iedereen plat op de buik te krijgen. En dat lukte zeer aardig. Thieves In The Night en One Life Stand, allebei uit het laatste album, werden door het publiek enthousiast onthaald en onvermijdelijke hits als Over And Over en Ready For The Floor werden in een open goal binnengetrapt. Ze knalden uit de luidsprekers alsof ze er veel te lang in opgesloten hadden gezeten.

Zelfs een melig nummer als Brothers werd door hen voorzien van een bruisende discogroove die ons omver blies. Het was wel de enige ballad waar ze zich aan waagden, maar daar waren wij absoluut niet rouwig om.

Van Goddards zangkwaliteiten waren we niet helemaal overtuigd. Hij balanceerde op een gevaarlijk randje en klonk vaak als een mompelende brombeer, maar gelukkig nam Alexis Taylor het grootste deel van de nummers voor zijn rekening. Ook Alley Cats vinkten we als minpunt aan. Sowieso al niet ons favoriete nummer op ‘One Life Stand’ en live bleef het een flauw niemendalletje .

Maar laat ons benadrukken dat dit het enige moment was waarbij de zaal even op standby werd gezet. Hot Chip speelde een energierijk optreden en was op het podium alvast wél een dance-act. Of Joe het nu wilde of niet.

8 maart 2010
Koen Van Dijck