Hooverphonic - Topconcert zonder meer

Capitole, Gent, 24 april 2016

De nieuwe Hooverphonic heeft zijn start niet gemist. In een goed vol gelopen Capitole stelden Callier en Geerts de fonkelnieuwe zanger en zangeressen voor en wel met veel bravoure en finesse. Een show waarin niet op een hit gekeken werd en waarbij het publiek al snel overstag ging. Geen toeval, want de nieuwe Hooverphonic speelde een dijk van een concert. De staande ovatie kon – terecht – niet uitblijven.

Dat Hooverphonic in Gent een halve thuismatch speelde was geweten. Callier en Geerts zijn allebei Waaslanders, op een goeie steenworp van de Oost-Vlaamse hoofdstad, en regelmatig verwees eerstgenoemde naar de collega’s van zijn vrouw die vanuit de leraarskamer op het balkon van de Capitole verzeild waren geraakt. Ook de vrienden uit Zottegem werden niet vergeten en bij naam genoemd.

Even was er angst bij de diehard-fans dat Noemie Wolfs, die goed een half jaar geleden opstapte, onvervangbaar zou blijken, maar het nieuwe fronttrio overtuigde vrijwel onmiddellijk. Het siert de Hooverphonic-founders dat ze zo snel een uitstekende oplossing hebben gevonden voor het vertrek van Wolfs. Opvallend was dat voor het eerst in het twintigjarig bestaan van de band ook gekozen werd voor een man. Een doordachte keuze, want Pieter Peirsman zong de sterren van de hemel en was met voorsprong de beste vocalist van de avond. Nina Sampermans en Kimberley Dhondt toonden bij momenten hun klasse maar moesten toch onderdoen voor Peirsman, die overigens ook knap gitaar speelde.

Al van bij de start kregen ook de strijkers een prominente rol waarbij een song als In Wonderland, die het concert opende, al meteen een extra dimensie kreeg. Bij Vinegar & Salt dachten we misschien met een klein beetje weemoed terug aan de versie van Geike Arnaert, maar Peirsman bracht het met veel gevoel en een goede timing. Veel van de liedjes van vroeger kregen door het nieuwe zangerstrio een nieuwe invalshoek en zo kregen we frisse versies van onder meer Anger Never Dies, Boomerang en The Night Before.

Het concert had een flinke vaart en zat boordevol afwisseling. Het publiek verveelde zich geen seconde, maar werd door Callier toch op de korrel genomen “wegens erg mak en braaf”, iets waarin we Alex kunnen volgen. Anderzijds mag je van een zittend publiek niet hetzelfde enthousiasme verwachten als van een festivalpubliek.

De frontman verwees tussendoor ook even naar de net overleden Prince, toen hij het publiek erop attent maakte dat zijn kompaan Raymond Geerts wel erg grote hakken onder zijn schoenen had om iets groter te lijken. Die spielerei kwam best sympathiek over, maar anderzijds had de echte Prince-fan in ons een ietsje grotere hommage aan zijne Purperen Hoogheid verwacht. Superoorworm Badaboum en Amalfi sloten het concert af, maar het publiek verwachtte en kreeg ook meer.

De bissen openden met Too Wicky, het nummer waarmee het twintig jaar geleden begon voor de band. De versie, die werd voorgeschoteld, was bijzonder dromerig, iets wat duidelijk paste bij de ziel van het nummer en de mooie belichting, die trouwens een constante was tijdens het concert. Happiness werd in een okselfris country-arrangement gegoten wat zorgde voor een unieke en beklijvende versie.

De staande ovatie was niet meer dan terecht en dus mocht de band nog voor een tweede bisronde het podium op. Daarin bracht Hooverphonic ook nog eens het oude You Love Me To Death, een obscure albumtrack die van onder het stof werd gehaald. Daarmee hield Callier woord toen hij in het begin van het concert stelde dat sommigen –lees : enkelingen uit het journaille – vonden dat de band te veel hits speelde. Een flauwe kritiek wat ons betreft.

Hooverphonic bracht een uitstekend concert, door de manier waarop ze de songs in een nieuw, verfrissend vocaal kleedje staken, door de perfecte klank en de fijne belichting maar zeker ook door perfect songkeuzes die zorgden voor een fijn, eclectisch concert waaruit veel passie en tegelijk ook melancholie spatte. Topconcert zonder meer!

De komende weken kan u de band nog zien in Opprebais, Olen (Galdiolen), Brussel (Brussels Summer Festival) en Gozee. Een kans die u niet mag laten liggen.