Het Groot Verlof 2016 - De tijd van toen

Oude Markt, Leuven, 21 juli 2016

Het was vooraf al te verwachten en werd uiteindelijk ook bewaarheid: Het Groot Verlof was er om de oude tijd in al zijn glorie te vieren. Dat was zo voor De Mens en The Kids, maar vooral voor Status Quo.

"Jullie waren fantastisch en wij waren ook niet slecht". Ludo Mariman mag dan zijn haar kwijt zijn, zijn Antwerpse flegma heeft hij nog steeds. En hij was maar wat graag bereid om zich op die ontieglijk hete dag in het zweet te werken; iets waarvoor hij dan ook de nodige meebrulgeluiden als beloning kreeg.

The Kids kunnen het nog en doen het ook nog graag. Dat moge duidelijk zijn. Zelfs al is een song als Fascist Cops in deze woelige tijden politiek niet helemaal correct, de Vlaamse regering, voor zo ver aanwezig op de Leuvense Oude Markt, leek er geen moeite mee te hebben. En ook bij Do You Love The Nazis? vroegen wij ons af of dat met Erdogan te maken had. Maar misschien zochten wij het gewoon te ver en was het voor het merendeel van de aanwezigen puur jeugdsentiment, zoals dat later op de avond nog meer aan  bod zou komen.

Dus zetten wij ook gewoon onze keel open en kirden wij vrolijk bisnummer If The Kids Are United (van Sham 69, dat dan weer wel) mee. En zo was de avond op een - zij het voorzichtig - drafje ingelopen.

Voor De Mens zal Leuven steeds een beetje speciaal blijven. Hun roots liggen immers daar. En Frank Vander linden en zijn band weten de Leuvenaars nog steeds in te pakken. Dat deden ze met een greatest hits-set, waarvoor het oververhitte publiek hen graag en uitgebreid bedankte. Want eerste bis Maandag was aanleiding om het op een springen en dansen te zetten en bij tweede encore Ergens Onderweg namen de toeschouwers het zelfs volledig ongevraagd over van de groep.

Maar ook daarvoor al was het een gezellig meezingen bij logische songs als Jeroen Brouwers - zouden die Hollanders naast ons de auteur kennen? - of Dit Is Mijn Huis, waardoor nieuwe songs als Pijn, Dronkenschap, Verdriet en Haat Je Me Nog Of Ben Je Mij Al Vergeten herleid werden tot faits divers. Het werd dus toch al een klein feestje, zelfs al werden wij daarvan niet echt, ...euh warm.

Dat het warm was, was ook Francis Rossi, zanger-gitarist van oudgedienden Status Quo, opgevallen. Hij stond na een paar songs letterlijk uit te puffen en vroeg het publiek om gezamenlijk naar links te ademen, kwestie van de warmte van hem weg te houden.

De sfeer was dus ontspannen. De man heeft dan ook al de nodige ervaring en dat bleek tijdens het concert nog meermaals als hij de fans vooraan bijna één voor één persoonlijk leek aan te spreken. Nochtans waren ook voor hem de omstandigheden ongewoon, gezien vast ritmegitarist en mede-oudgediende Rick Parfitt even onbschikbaar is (iets waarvoor vooraf verontschuldigd werd). Maar vervanger Richie - Paddy volgens Rossi - Malone deed het uitstekend al liet hij de zangpartijen aan bassist John Edwards en toetsenist Andy Bown over.

Status Quo, dat zijn rond riffs gebouwde bluesrocksongs; niet meer, maar toch zeker ook niet minder. En dat er niks mis is met eenvoud was aan het publiek af te lezen. De Status Quo-T-shirts, inclusief de vale jarenzeventigexplaren waren amper te tellen en fans waren in groten getale afgezakt vanuit Duitsland, Engeland en - uiteraard - Nederland. Zij geneerden zich geenszins om het woord halsstarrig een compleet nieuwe betekenis inclusief nekpijn the morning after ongetwijfeld te geven.

De band blijft ook koppig nieuwe songs maken, die stuk voor stuk en woord voor woord worden meegezongen. Maar het waren de voor de hand liggende, oudere klassiekers als Roll Over Lay Down, Whatever You Want en uiteraard Down Down die de Oude Markt in brand staken. Luchtgitaren werden aan alle kanten bovengehaald, vijftigers werden teruggeteleporteerd naar hun jeugd en jongeren werden ingewijd in de geheimen van de bluesriff.

Zo werd Het Groot Verlof een onverhoopt succes voor nostalgici en oude zakken, maar dat zal hen ongetwijfeld worst wezen. Zij hebben vast gedroomd van de klassieke, ritmische Quo-moves, die uiteraard ook niet mochten ontbreken.