HAIM - Rockende popsensatie

Muziekcentrum Trix, Borgerhout, 3 december 2013

Met enkel een ep op hun cv stond popsensatie Haim al op de grote podia van Glastonbury, Rock Werchter en hun, naar eigen zeggen, favoriete zomerfestival Pukkelpop. De reacties op de optredens waren tot nu toe - om het zacht uit te drukken - verdeeld. Dat maakte ons des te meer benieuwd naar wat we te zien en vooral te horen zouden krijgen in een uitverkochte Trix.

De langverwachte debuutplaat ‘Days Are Gone’ werd eind september officieel uitgebracht en is verplicht voer voor elkeen die zich popliefhebber noemt. En wie waren die popliefhebbers die Haim wel eens live aan het werk wilden zien? Dat bleken troepjes meisjes te zijn, maar ook tamelijk wat mansvolk waarvan sommige gedurende de show meermaals liefdesverklaringen uitten richting langharige zussen. Gelukkig was de liefde wederzijds.

Een strak The Wire, glamrock anno 2013, trapte de avond af en toonde al meteen dat de pop van Haim van meer dan één walletje eet. Een stomende en vurige versie van Fleetwood Macs Oh Well volgde en het aan die groep schatplichtige Honey & I sloot hier naadloos bij aan.

Haim grossiert in opwindende ritmiek en catchy zangharmonieën. Van dat eerste kregen we flink ons deel onder meer dankzij het uitstekende drumwerk van Dash Hutton. Op de harmonieën werd er echter uit noodzaak bezuinigd. Danielle, leadzangeres, meldde ons dat ze bronchitis had en daarom gedurende de avond niet zou kunnen zingen.

Na deze mededeling keerde ze snikkend het publiek de rug toe maar werd getroost door haar zussen - daar zijn zussen voor! - en een ondersteunend applaus van de toeschouwers. Teleurstellend nieuws omdat Danielle toch wel onze favoriete, zingende zus is. Dit euvel werd verholpen door de jongste zus Alana en ‘bass face’ Este om beurten te promoveren tot leading lady. Opvallend ook: voor de gelegenheid was de groep versterkt met een extra toetsenist.

Natuurlijk misten we de mooie samenzang maar de Haimsongs bleken live ook sterk genoeg om te overtuigen met een solozanglijn. Falling en Go Slow kregen het publiek al heupwiegend in beweging, maar vanaf het stomende My Song 5 brak het concert echt los. Pophit van het jaar Don’t Save Me deed de applausmeter terecht torenhoog pieken en grote mond Este hitste het publiek nog wat meer op tijdens het verrukkelijke en funky Forever.

Op het einde van bisnummer Let Me Go gingen de dames als wildemannen - jawel -  tekeer op het dichtstbijzijnde percussie-instrument en demonstreerden zo nogmaals dat gevoel voor ritme in hun genen zit. Na een uurtje zat het concert erop.

Live is Haim meer rock dan pop maar u hoort ons daarover niet klagen. Een knap concert dat enkel nog straffer zal zijn als Danielle de zanggelederen terug zal vervoegen. Wie Haim in Trix gemist heeft, krijgt nog een kans om hen te bewonderen op maandag 24 februari in de AB in Brussel: ga dat zien!