Great Lake Swimmers - De lente ingeluid
Botanique, Brussel, 18 april 2012
Great Lake Swimmers verzorgen in onze residentie al jaren de soundtrack bij menige zondagochtend. En ook op andere dagen mogen we ons graag laven aan de melodieus kabbelende folkpopdeunen die opborrelen uit het hoofd van aanvoerder Tony Dekker. De hoogste tijd dus, om deze Canadezen op te gaan zoeken in hun natuurlijke biotoop: in de buurt van een podium.
De Orangerie van de Botanique was voor de gelegenheid voorzien van zitjes, en beloofde het decor te worden van een warm en intiem concert. De landgenoten van Barzin verzorgden het voorprogramma op kousenvoeten, en kregen de zaal van bij de eerste noten muisstil met melancholische fluisterliedjes. Mooi, maar het duo zal sterker voor de dag moeten komen om echt memorabel te zijn.
Daarna liepen Dekker en de zijnen bescheiden het podium op. Nieuwelinge Miranda Mulholland trok meteen de aandacht met haar rode haren en dito korte jurk, en zou dat gedurende de avond nog meer doen met haar vioolspel en achtergrondzang.
Het was ons al snel duidelijk dat dit optreden in het teken zou staan van ‘New Wild Everywhere’, de uitstekende plaat die de band eerder deze maand uitbracht. Uit dat album werden tijdens het eerste deel van het concert nagenoeg alle nummers gebracht: van het tergend mooie Think That You Might Be Wrong, over het ingetogen Cornflower Blue, tot de lente-evocatie die het titelnummer is. Even later stuurde de opper-Swimmer zijn kompanen de coulissen in om fans van het eerste uur te verwennen met soloversies van de oudere magie van Moving Pictures Silent Films en I Saw You In The Wild.
Na de terugkeer van de muzikanten moesten de folkinvloeden baan ruimen voor het wat hevigere werk en bewees de band dat ze met songs als Your Rocky Spine, Still, Pulling on a Line en recente single Easy Come Easy Go reeds een hele resem geweldige popsongs op het palmares hadden staan.
Wat een stel muzikanten heeft Dekker rond zich verzameld! Beheerst wanneer het moet, de inspiratie de vrije loop latend wanneer het kan – niets zou deze prachtige nummers beter tot hun recht kunnen doen komen. De stemmen van Mulholland en Dekker schurkten tegen elkaar aan alsof ze toebehoorden aan Gram Parsons en Emmylou Harris.
Die laatste vergelijking moest al eerder gemaakt zijn, want nadat het enthousiaste publiek de band na het laatste nummer terugriep voor meer, kondigde een zichtbaar verheugde Tony Dekker een lied van alt.country-grondlegger Parsons aan, om vervolgens een prachtige versie van A Song For You neer te zetten. Afsluiten deden Dekker en de zijnen met een stomend I Am Part of a Large Family, maar tegen dan was ons vermoeden al lang bevestigd: deze heren en dame zijn de top in hun genre.