Grand Archives - Recht op beter

Botanique, Brussel, 16 februari 2010

Als we staan aan te schuiven op de trap naar de Witlof Bar van de Botanique, valt het ons zoals wel vaker op dat het merendeel van de aanwezigen Franstalig is. Het lijkt wel alsof de muziekliefhebber van over de taalgrens meer open staat voor iets minder gehypet talent. Talent, zoals Grand Archives bijvoorbeeld.

Dat precies S het voorprogramma mocht verzorgen, was niet echt een verrassing. Voor Jenn Ghetto op solotour ging, maakte ze met Mat Brooke - oprichter van Grand Archives - deel uit van de cultband Carissa’s Wierd, die er in 2003 de brui aan gaf. De zonen en dochters werden uitgestuurd met Band Of Horses, Grand Archives en het hoger genoemde soloproject rond Ghetto als resultaat.

Met haar vaste livepartner Alice Wilder pakte Ghetto het eenvoudig aan. De twee elektrische gitaren en de kale liedjes met repetitieve teksten en vaak eentonige intonatie waren leuk om even te horen, maar konden niet het hele half uur boeien. Niet dat het echt saai werd, het was gewoon niet spannend genoeg om onze aandacht vast te houden.

Met ‘Keep In Mind Frankenstein’ heeft Grand Archives een plaat gemaakt die de concurrentie met bands als Fleet Foxes en Grizzly Bear aankan. Maar de bijhorende mediastorm werd in hun geval niet aangeblazen, en dus was slechts een vijftigtal liefhebbers getuige van hun eerste Belgische doortocht. Grand Archives valt terug op de Neil Young van Harvest en diens kompanen van CSN(Y), met fundamenten die zijn opgetrokken uit (alt-)country en aanverwanten.

Wanneer Mat Brooke Topsy’s Revenge inzette op zijn ukulele, kon je in de catacomben van de Botanique een speld horen vallen. Zijn stem is dan ook een genoegen om naar te luisteren. En toen Jeff Montano (bas), Thomas Wright (gitaar), Curtis Hall (drums) en Ron Lewis (gitaar, melodica) hun frontman bijsprongen, kreeg de gelaagde sound van Grand Archives pas echt vorm.

Songs als Witchy Park, dat overvloeide in een bezwerend Tomorrow Will (Take Care Of That), maakten dat het publiek zich voelde als in een warm bad na een zware inspanning. Je wordt omgeven door dat gevoel van warmte dat alle pijn doet verdwijnen. Enkel je ogen nog sluiten; geen enkele drug kan dat gevoel evenaren.

Uiteraard kwam ook het titelloze debuut ruimschoots aan bod. Het vrolijke Miniature Birds, inclusief fluitende inleiding, en het korte maar smakelijke Orange Juice palmden ons even goed in. Door Swan Matches kon je je laten overspoelen als door de golven van de oceaan. En telkens sloeg Brooke de ogen ten hemel, als om te controleren of de hemel nog niet op zijn hoofd was gevallen.

Voor Swan Matches werd Jenn Ghetto opnieuw het podium opgeroepen, maar vooral van het spookachtige Siren Echo Valley (Part 1) maakte ze samen met Brooke een unieke luisterervaring. Uiteindelijk werd met een intens en ruw Willoughby een schitterend, bijna episch, orgelpunt gezet achter de reguliere set, waarna de band nog terugkeerde voor een drietal bisnummers.

Grand Archives verdiende beter dan dit handjevol liefhebbers in een weggestopte zaal van de Botanique. Wij rekenen dan ook op de festivalprogrammatoren om deze band te geven waar ze recht op heeft. Tot deze zomer!