Glimps 2014 - Mooi begin!
Diverse locaties, Gent, 13 december 2014
And so it began! Het Gents showcasefestival, Glimps, opende dit jaar een dag eerder de deuren en presenteerde ook al op donderdag tal van spannende bands. Door de wijziging van venues (Vooruit neemt dit jaar niet deel; daartegenover staan dit jaar wel acts in Campo, Minnemeers en de nieuwe concertzaal Trefpunt) was het iets moeilijker snel bij de acts te raken. Daarom bleven we de eerste dag vooral in de buurt van de Handelsbeurs plakken.
Daar openden de mysterieuze mannen van B R I Q U E V I L L E het festival. Met zwarte capes en gouden maskers kwamen ze uit het rookgordijn tevoorschijn en startten prompt aan de set. Van een entree gesproken. Deze band staat voor vinnige rock/hardrock, gecombineerd met fraaie gitaarsolo’s en bevreemdende zang. Ook live kwam dat behoorlijk tot zijn recht, al werd de muziek vaak te lang uitgesponnen waardoor het niet altijd even interessant bleef.
Een half uurtje later mocht het trage dupstepduo A/T/O/S (A Taste of Struggle) hun kunnen presenteren. En dat viel eerlijk gezegd wat tegen, zij het vooral omdat ze op dit grote podium te ver naar achter stonden waardoor connectie met het publiek heel moeilijk was. De grote tafel met materiaal deed ook dienst als een soort van geografische grens, die ze in alle braafheid niet durfden over te steken. De muziek daarentegen klonk fris, met een zangeres die goed bij stem was en met sterke song Roses die bleef hangen.
De Britse band Eaux maakte niet dezelfde fout als de voorgangers en stelden drie keyboards netjes op aan de rand van het podium. Zangeres Sian Ahem toonde geen greintje schuchterheid en profileerde zich als een volwaardige frontvrouw. In de muziek combineren ze experimentele elektronica met de betere pop. Songs als Movers And Shakers en New Peaks zijn alvast blijvers! Met nog iets meer variatie in de set hadden ze het helemaal afgemaakt.
Tot slot pikten we nog de laatste tien minuten mee van Fuck Art, Let’s Dance, al was het maar voor de catchy naam. Bleek dat de vier Duitsers in real life ook erg meeslepend waren. Aan het einde van de set gaven ze zichzelf zo hard dat we vanaf de eerste stap binnen mee waren. Lang geleden dat we een band met zoveel goesting op een podium hebben zien staan. Eén minpuntje: het was een beetje jammer dat de laatste band in een kleine zaal als Trefpunt geprogrammeerd stond. Niet iedereen die wou, kon binnen en miste zo een mooie afsluiter van de eerste dag. Dit gezegd zijnde, blikken we tevreden terug op de eerste donderdag in de Glimps-geschiedenis. Op naar meer!