Gent Jazz 2013: Bobby Womack - Bryan Ferry - Levende legendes aan het werk

De Bijloke, Gent, 17 juli 2013

Twee levende legendes op Gent Jazz vandaag. Twee mannen met een apart levensverhaal ook. En dat straalt af van hun muziek. Het volk kwam er massaal op af en verkneukelde zich op een echte topavond.

Bobby Womack

Negenenzestig jaar oud, vorig jaar zijn passage op Gent Jazz nog moeten annuleren vanwege kanker en ondertussen zit hij met beginnende Alzheimer, maar toch een knoert van een concert geven. Bobby Womack is wel degelijk de bravest man in the universe.

Wat een levensverhaal ook. De soulveteraan begon zijn carrière in de jaren zestig en werkte samen met zowat alle grootheden uit het genre; James Brown, Sam Cooke, Aretha Franklin, Ray Charles, Wilson Pickett, Janis Joplin, Stevie Wonder, Rod Stewart, … Hij schreef de nummer één hit It’s All Over Now van de Rolling Stones en belandde niet zo lang geleden zelfs onder de vleugels van Gorillaz-man Damon Albarn. Met het fantastische The Bravest Man In the Universe als resultaat.

Zij die vooral voor het nieuwe album afgezakt waren naar de Bijloke kwamen wat bedrogen uit. Bobby Womack staat al meer dan vijftig jaar op de planken en verkoos om zijn setlist daar ook naar te schrijven. Enkel de titelsong en het wondermooie Deep River werden van het nieuwe album geplukt. Openen deed hij met monsterhit Across 110th Street en daarna liet hij ook de classics Woman's Gotta Have It, A Change Is Gonna Come en I Wish He Didn't Trust Me So Much passeren.

Bobby stond in zijn discoball-shirt te blinken van trots toen zijn dochter het even overnam en kon volop rekenen op een fantastische band. Hij wisselde zelf af tussen energieke wandeltochten over het podium en ingetogen nummers vanop zijn stoeltje. Pas helemaal op het einde sloeg de vermoeidheid en het verleden toe, waardoor Bobby verstek moest geven voor het bisnummer.

Bryan Ferry & The Bryan Ferry Orchestra

Nog een legende vanavond. En ook Bryan Ferry heeft zijn troebele vijvers doorzwommen. Veel aparte liefdesperikelen, wat drugsproblemen en enkele heel bizarre en bijzonder controversiële, politieke uitspraken. Onlangs trouwde hij bijvoorbeeld met de ex van zijn zoon. Maar uiteraard is het de muziek die telt.

Bryan Ferry ga je waarschijnlijk niet meteen associeren met jazz, maar zelf heeft hij er een uitgesproken voorliefde voor. Vooral met de essentiële jazz uit de jaren twintig. Daarom stelde Bryan een heel orchestra samen, waarmee hij meteen ook een album opnam en op de soundtrack van 'The Great Gatsby' belandde. Het openingskwartier van het concert was dan ook voor dat Orchestra. De band bracht herwerkte versies van onder andere Avalon en Do The Strand maar het volk zat duidelijk te wachten op Bryan Ferry zelve.

Die ging heel even mee in het jarentwintigensemble maar schakelde dan toch snel over op zijn meer vertrouwde repertoire. Ook nu heel wat covers waaronder een bloedmooi Back To Black, een imposante Knocking On Heaven’s Door en het fantastische Jealous Guy, inclusief fluitconcert. Maar ook het eigen repertoire en dat van Roxy Music kwamen aan bod. Oh Yeah, Reason Or Rhyme en The Only Face bijvoorbeeld. Het volk zong lustig mee.En met bisnummer Move On Up ging het dak er dan helemaal af.

Eric Legnini

Een Belgische opener vandaag. Helemaal uit Luik zelfs. Eric Legnini is zeker geen onbekende in het jazz-genre en toonde ook meteen waarom. De pianovirtuoos bracht zijn ensembles met veel verve en kreeg daarbij de steun van heel wat extra volk. Blazers; percussionisten en bassisten en twee bijzonder getalenteerde zangers. De eerste drie kwartier waren voor de Brit Hugh Coltman die een prachtige soulprestatie neerzette. Wat later kwam Mamani Keita het optreden een nieuwe schwung geven met haar Afrikaans geïnspireerde zang. Goeie opener!