Frank Vander linden - Zanger-Gitarist solo, maar niet alleen

Cultuurcentrum Mechelen, 22 maart 2024

Een Mens is nooit alleen. Ook vanavond was Frank Vander linden oprecht blij dat de zaal samen met hem een optreden zou geven. Een artiest bestaat enkel bij gratie van de fans. Vaststelling nummer één: het auditorium van het Cultuurcentrum Mechelen was meer dan aardig volgelopen voor één van de laatste voorstellingen uit de solotoer ‘Zanger-Gitarist’ van opperMens Frank Vander linden.

Wie als openingsnummer het misschien wel bekendste nummer voor de leeuwen kan gooien, is een grote. Door het publiek struinend, zichzelf enkel begeleidend met akoestische gitaar, kregen we een fragiel(e) Irene voorgeschoteld. Eenmaal op het podium volgden ingetogen eigen nummers als In De Walszaal en meezinger Verdwenen Vrienden, waarbij de lach en de traan hand in hand gaan.

Maar ook covers ontbraken niet (al is in dit geval het woord “cover” uiteraard gewoon een omschrijving van songs die Vander linden voor De Mens maakte), met name van Dit Is Mijn Huis, Zonder Verlangen en Jeroen Brouwers (Schrijft Een Boek). Patti Blues heeft dan weer de status dat het zowel in Franks soloshows als in het De Mens-universum opduikt. Straf tout court. Hier en daar slopen er ook nieuwe, nog niet op enig muziekmedium geperste (en dus enkel met een leevend publiek mee te maken) nummers in de set. Zo schreef Frank een nummer voor zijn kinderen Ik Wil Niet Dat Je Het Koud Hebt, waarna het thema (familie)warmte ook in nieuweling Warmte terugkwam.

Vaststelling twee: “Solo, niet alleen” is het leitmotiv in deze toer. Samen met De Mens-kompaan en  toetsenmagiër David Poltrock kreeg het tweede gedeelte van de show een extra dimensie. Poltrock weefde weelderige klanktapijtjes en gaf de songs extra body om ze eens lekker vast te kunnen pakken. Songs, die niet altijd even vrolijk zijn, werden er toch dat ietsje warmer van.

Passeerden ook nog het voetlicht: pakkende versies van Kim Is Dood, Het Is Maar Verdriet en Ik Dacht Aan Een Vrouw uit ‘Nachtwerk’, alweer uit 2017. Nooit Genoeg van De Mens mocht de obligatoire bisronde openen, gevolgd door Elke Dag Een Beetje Wijzer (Denk Ik) en Ergens Onderweg. Slotakkoord Liefde Komt Vanzelf, uit de ep “Alles Wat Ze Doet”, die tien jaar geleden alleen op enkele streamingdiensten verscheen, kreeg dezelfde behandeling als opener Irene. Een zanger met gitaar, quasi naakt tussen het publiek. Een verhalenverteller die, samen met de toehoorders, lief en leed een kader gaf om weer even verder te kunnen. Warmte en energie voor een dankbaar Mechelen.