Folk Dranouter, dag 1 - Geslaagde comeback van publiekslieveling
Dranouter, 25 augustus 2009
Het mooie weer op de eerste dag van dit driedaagse gezellige festival werd vooral gemaakt door de Belgen. Logisch, als je weet dat het programma vooral landgenoten naar voren schuift. En als die kwaliteit leveren, mogen we daar zelfs trots op zijn. De ster van K's Choice, hoewel geen folk, straalde alvast als nooit tevoren.
Eerder hadden we Yevgueni als smaakmaker, en voorwaar: we kregen honger naar meer. Klaas Delrue en de zijnen bezongen eerst het sterke geslacht in Je Moet Een Man Zijn, alvorens over te gaan naar een specifieke groep binnen wat men het zwakke geslacht pleegt te noemen: de belspelmeisjes. Werken In De Media is een treffende beschrijving van de algemeen gekende onzin die heden ten dage op alle mogelijke uren op de beeldbuis of het flatscreen te zien is.
Dat Yevgueni naam en faam zou kunnen krijgen binnen het Nederlandstalige lied, werd geïllustreerd door Sara, een nummer dat Boudewijn De Groot zelf - die hier overigens vorig jaar de show steelde - in zijn gloriejaren geschreven zou kunnen hebben. Het werkelijk oorverdovend applaus na Aan De Arbeid bewees dat de groep alvast een stevige fanbasis heeft opgebouwd, en wij zijn ervan overtuigd dat Yevgueni er na de show nog heel wat zieltjes bijgewonnen zal hebben.
De oude knar Richard Thompson, die onder meer bij Fairport Convention gespeeld heeft, loste de hoge verwachtingen helaas niet in. Toegegeven, de man kan een aardig potje gitaar spelen. Maar het gebrek aan variatie deed ons al snel afhaken. Een herkansing is toegestaan, maar dan wel mét begeleidingsgroep.
Verandering van spijs doet eten, dus verhuisden we naar de Kring, waar de aftandse maar gezellige zetels van vorig jaar vervangen waren door strandstoeltjes - die overigens zeer makkelijk omkipten - van gerecycleerd hout. Derek en Rony Verbiest brachten daar een ruime mix van Nederlandstalige, Franstalige en Engelstalige nummers, onderwijl musicerend op respectievelijk gitaar en accordeon, afgewisseld met mondharmonica. Soms jazzy, soms iets meer uptempo met leuke teksten zoals in Ik Wil Dreadlocks.
Maar hun optreden was uiteindelijk niet meer dan een zoethoudertje in afwachting van Stuurboord Bakkebaard uit Nederland, dat voor een zo goed als schandalig lege Palace een dijk van een show neerzette. Gedreven door een solide ritmesectie speelde de frontman nu eens gitaar, dan weer orgel, om zo bijzonder energieke songs met eenvoudige doch efficiënte teksten genre "It's a simple life, you gotta get it right" te bekomen. De vreemde geluidseffecten op de toetsen zorgden voor de extra pittige toets. Een absolute aanrader!
Het reünieconcert van K's Choice was ontegensprekelijk het beste van Dranouter 2009. De groep opende meteen met een van hun vele hits, Everything For Free. Na de superuitvoering van Cocoon Crash wist Sarah Bettens nog net uit te brengen dat ze sprakeloos was.
Het publiek kreeg exclusieve voorproefjes van hun nieuwe album dat er binnenkort aankomt: bij het ene hadden we het gevoel dat de nieuwe K's Choice op veilig speelde, het andere bracht ons daarentegen gewoon in extase. De gretigheid van de groep was duidelijk zicht- en hoorbaar gedurende het hele optreden, en bij Believe en Not An Addict was het echt genieten. Welkom terug!
De Amerikanen van Flogging Molly hadden de eer om de eerste dag af te sluiten, maar hun folkpunk, waarbij de nummers steeds maar opnieuw opgestart worden, hebben we ondertussen wel gehad. "Oogjes toe en snaveltjes dicht", dachten wij, terwijl we het festivalterrein inwisselden voor de camping.