Folk Dranouter - Een thuismatch in folkland

Festivalweide Dranouter, Dranouter, 8 november 2008

De organisatoren van Dranouter 2007 mogen van geluk spreken. Na de hevige regenbuien van de afgelopen weken bracht de zon veel volk op de been om van folkmuziek van hier en over de grenzen te genieten. Met zo’n 77000 bezoekers kunnen de inrichters van het folkfestival vijfduizend meer bezoekers dan het jaar voordien noteren. Ondanks de weinig verrassende namen gedurende de driedaagse maken we toch een positieve eindbalans op: Dranouter 2007 staat zonder meer garant voor fijne concerten en vooral een gezellig samenzijn van duizenden muzikale zielsverwanten.

Folk Dranouter - Een thuismatch in folkland



De rasechte fans waren donderdag al afgezakt naar de weide, maar het echte feest kwam pas vrijdag op gang. Fuifbeesten werden om vier uur reeds opgewarmd in de Etnogroove door DJ 6, terwijl liefhebbers van pure folk zich twee uur later richting Kayam of de hoofdtent begaven waar Kadril een staaltje volksmuziek ten beste gaf. “We hebben goed nieuws. De nieuwe cd is klaar, maar we moeten die alleen nog opnemen.” Zowel multi-instrumentale songs, waaronder Isabel, als vocale nummers wisselden elkaar af en dat smaakte het publiek duidelijk. Na nog geen kwartier klapte de menigte mee in de handen, vooral als de Schots beladen melodietjes in de tent weergalmden. Het hoogtepunt van het concert was de eigen versie van een Hongaarse traditional, voor de gelegenheid met Nederlandse tekst.

Op ongeveer hetzelfde moment konden de Waalse bandleden van The Tellers in de Flamundo ruimte ons moeiteloos overtuigen met hun dylanesque indierock. Sommige songintro’s deden ons denken aan Admiral Freebee, terwijl het geheel bengelde tussen The Arctic Monkeys en bij momenten zelfs The Levellers.

Terug in de Kayam tent klonken hemelse klanken van de Ierse folkgroep Altan tot in de  diepste regionen van onze oorschelp. De combinatie van fluit, akoestische gitaar, viool en accordeon creëerde een sfeertje van gezelligheid, al was dit tijdens Altan’s optreden slechts aan een kleine minderheid van de festivalgangers besteed. Altan sloot sterk aan bij de Keltische geluiden die de groep Capercaillie produceert, toch behield de band van begin tot einde zijn eigenheid.

Toen Bart Peeters om negen uur het podium betrad, stond de tent afgeladen vol. De Vlaamse folkzanger lokte met zijn theatertournees "Zonder Circus" en "Slimmer Dan De Zanger" meermaals volle zalen, en deed dit succes op Dranouter nog eens over. De Antwerpse troubadour bracht aan het begin van z’n show Ik wil Je. Nee, dit is geen cover van De Kreuners maar wel van Bob Dylan.  De toon van een sterke performance was onmiddellijk gezet en het publiek zong hits als Poolijs, Liefde Is Alles, Messias, Ik Hou Van Folk en Heist Aan Zee luidkeels mee. Een verrassing was de onverwachte verschijning van zangeres Hadise, die het plaatje op een stralende manier inkleurde. Een eerste hoogtepunt op Dranouter werd genoteerd.

Na de mooie, humoristische levensliedjes van Bart Peeters brachten de mannen van Starsailor een set, die bij momenten akoestisch was maar op andere ogenblikken door het stevigere gitaarwerk het geheel wat kracht bijzette. De hits Poor Misguided Fool, Some Of Us, Love Is Here en Tie Up My Hands
mogen dan wel meezingers zijn, toch kon de band ons niet overtuigen. Eentonigheid troef, dus hielden we het snel voor bekeken. 
 “Ze heeft even moeten zoeken, maar ze heeft haar jardin secret gevonden. Hij ligt hier in Dranouter”, zo werd de Limburgse  Axelle Red rond middernacht aangekondigd. Toen ze haar alombekende hit Sensualité  inzette, werd het al snel duidelijk: dit is een publiekstrekker. De klank was niet altijd even zuiver, maar door de professionaliteit van de bandleden uit New York en Memphis werd dit euvel grondig weggewerkt. Bekende nummers zoals Temps Pour Nous, Si Tu Savais, Le Monde Tourne Mal en I Had A Dream loodsten ons de nacht in en bezorgden ons zoete dromen over het paradijs waar Axelle Red het zo graag over heeft.
8 november 2008
Bert Coppens