Folk Dranouter - Zomerse temperaturen op laatste dag van Dranouter
Festivalweide Dranouter, Dranouter, 8 november 2008
Op de laatste dag van Dranouter was het vooral puffen, zweten en de schaduw opzoeken. Zomerse temperaturen zorgden ervoor dat de drankconsumptie de hoogte in ging en groepen als Think Of One en Sergent Garcia stonden met hun exotische ritmes absoluut niet verkeerd geprogrammeerd op deze zwoele dag. Een relaas.

Nynke Laverman kon met haar Friese fado doorzeefd met elementen uit tango en roots muziek onmiddellijk het publiek in de Flamundo tent inpalmen. Nummers als Vida Triste en Der Wie Ris werden dankzij de stemvastheid van de Friese zangeres en de uitstekende begeleidingsband tot hoogtepunten gekatapulteerd. Zeker iemand om te onthouden.
Rond 14u30 stonden horden fans ongeduldig aan de Kayam tent te wachten om hun idool Yevgueni aan het werk te zien. Vanaf de eerste seconde wisten nummers als Tita Tovenaar, Eenzaam Met Jou, Als Ze Lacht en Kannibaal de menigte te bekoren. De intro van Man Zijn deed sterk denken aan een zomers deuntje van Mika, terwijl nummers als Aan De Arbeid en Morgen Komt Ze Thuis het levenslied op een waardige manier herintroduceren in het Vlaamse landschap. “Het volgend nummer gaat over jullie allemaal.”, kondigde zanger Klaas Delrue Overal Schoonheid aan. En misschien had hij wel gelijk, tenminste als hij in de juiste richting keek.
Wie meer van zuiderse muziek hield, kon z’n gading vinden bij de exotische deuntjes van de Georgische band The Shin. De mix van jazz, folk, rock-riffs en stevige percussie kon de weinige toeschouwers wel vervoeren, evenals Sergent Garcia die met zijn negenkoppige band een allegaartje aan stijlen bracht, waaronder salsa, reggae en cumbia.
Het is bijna een vanzelfsprekendheid geworden om op Dranouter The Levellers te vragen. “There’s only one way of life and that’s your own”, wordt keer op keer meegescandeerd vanuit het publiek als de folkgroep terug zijn intrede op de weide doet. Andere songs als Beautiful Day en Liberty werden ook met het nodig enthousiasme onthaald, terwijl de nieuwere nummers nooit kunnen tippen aan de hits uit de jaren negentig.
Ondertussen was de tent De Kring te klein geworden voor de Antwerpse kleinkunstzangeres Mira. Vanuit onze luie zetel uit de Kringloopwinkel bekeken we heel relaxed hoe Mira ingetogen nummers zoals In De Daluren, Kale Kevin en Mijnheer De Dakwerker op een rustige manier op de wereld losliet. Mira begeleidde zichzelf enkel op keyboard, wat de intieme sfeer in De Kring nog ten goede kwam.
’s Avonds volgde nog de apotheose door podiumbeest Arno. Na het openingsnummer Enlève verliet de rocker en zijn band het podium, omwille van een technisch probleem. Toen Arno een kwartier later terugkeerde, was de opluchting groot. Er werd ondanks het mankement een vurige show neergepoot, waarin hits als Mourir A Plusieurs, Putain Putain en Ratata hoge kammen scheerden. Bij Les Yeux De Ma Mère werd Arno begeleid door een keyboard en dat weekte het meest ontroerende moment op Dranouter 2007 los.
Na Arno zorgden de multi-culturele leden van Think Of One nog voor een spetterend carnavalfeest op het hoofdpodium. Deze Artist in Residence had twee dagen voordien al op andere lokaties een puike prestatie geleverd, maar vanavond konden de sympathieke Antwerpenaren met hun Braziliaanse en Marokkaanse vrienden het nog eens overdoen.
Dat het om middernacht nog lang geen tijd was om huiswaarts te keren, was te wijten aan ’t Hof Van Commerce XL. De Palace-tent was veel te klein om de massale opkomst van fans een plaats te geven. De West-Vlaamse rappers werden door de aanwezigen verwelkomd op de tonen van Seven Nation Army van The White Stripes en eenmaal begonnen aan het concert stond de tent in rep en roer. Hip hop mag dan wel mijlen ver van folk staan, het zal de folkfans worst wezen.