Fidlar - Bier, Drugs en surfpunk

Trix, Borgerhout, 9 maart 2013

Surfen, alcohol en Stratocasters, de drie woorden die de punkrockscene aan de westkust van de Verenigde Staten omschrijven. FIDLAR komt uit het zonnige Los Angelos en onderstreept dat stereotype maar al te graag. Een uitverkochte Trixbar verzamelde zich voor het kleine podium. Het zou een avond vol dorst, blauwe plekken en vreselijk goede muziek worden.

De Eindhovenaren van Mozes And The Firstborn gingen als eersten aan de slag. Deze jongens staan eveneens op het nu al befaamde festival 'Best Kept Secret'. Waarom dat festival nu net hun oog op deze band liet vallen en hen tussen namen als Agnes Obel en Sígur Ros op de affiche zette, is nu geen geheim meer: Mozes And The Firstborn rockt de pannen van het dak.

I got Skills, het beste en meteen ook meest bekende nummer van de band, was meteen een schot in de roos. Mozes And The Firstborn speelt hierbij perfect hun garage met enkele andere raakvlakken (vooral in de zang, met jarenzeventig- en lichte stonerrock) uit. De eerste, titelloze plaat ligt momenteel in de rekken en na de geweldige set die deze jongens hier neerzetten, moet dit wel een plaat zijn die iedere zichzelf respecterende rockfan in het rekje moet hebben staan.

 

Hij zag er een beetje timide uit, de zanger van Cheap Drugs. Met een jarentachtigsnorretje en een schuchtere houding mompelde hij iets in de microfoon vooraleer hij zijn keelgat echt opensperde. Cheap Drugs brengt hardcore punk, die teruggrijpt naar de jaren tachtig en negentig, en neemt ons dus mee naar de gloriejaren van onder meer Black Flag en Refused.

 

Hij leek erg kwaad, dat kleine, toch intimiderende ventje. Koortsachtig en schreeuwend ijsbeerde hij over het podium en mompelde af en toe wat in de microfoon. De band had het publiek niet mee maar wist toch een vooral muzikaal schitterende show neer te zetten. Hardcore punk leeft nog steeds in Vlaanderen.

 

FIDLAR deed dan weer letterlijk stof opwaaien. Het publiek kwam massaal in beweging en fans werden door de zaal gekatapulteerd. De kleine zanger Zach en zijn drie vrienden hadden een papiertje bij zich. 'Wij houden van bier. Wij houden van weed.' las hij in gebroken Nederlands voor. Hij trapte één van de gitaarpedalen, vastgemaakt op een oud skatedeck, aan en bezorgde het aanwezige publiek een geweldige avond.

 

Toegegeven, de band speelde allesbehalve goed. Ze lieten steken vallen en de liedjes zaten, nu meer dan ooit, slordig in elkaar. Toch wist FIDLAR een schitterende sfeer op te bouwen, waarin zelfs de drummer van Mozes And The Firstborn zichzelf verloor. Cheap Beer was het eerste nummer van de set en werd massaal meegezongen, gevolgd door een resem andere klassiekers als Max Can't Surf, Wait For The Man, Wake Bake Skate, Got No Money en natuurlijk ook Oh.

 

Dat de mannen niet helemaal nuchter op het podium stonden had iedereen door, maar toen elk van hen nog snel een blikje ledigde, ging het hek helemaal van de dam. De zanger was duidelijk dronken en bleef af en toe net iets te lang op de grond liggen. Bij het slotnummer riep hij iedereen op het podium om mee te feesten, waarop uiteraard gretig werd ingegaan..

 

FIDLAR is één van die bands die je in een kleine zaal moet zien. Ook al waren de mannen duidelijk op een compleet andere planeet, dit deed niets af aan de sfeer voor het podium.