Evil Invaders - De betere afbraakwerken
Ancienne Belgique, Brussel, 14 november 2015
Geen voetbal vanavond voor de liefhebbers van de betere Vlaamse metal. Met Evil Invaders en Your Highness stonden immers twee van de meest vooraanstaande vaderlandse metalbands geprogrammeerd in de AB Club. De keuze tussen Heizel en Boulevard Anspach was dan ook snel gemaakt.
Bij het binnenkomen van het kleine zaaltje maakte het publiek alvast kennis met de podiumkunstjes van Emperors of Decay. Vanaf de opener greep het punky heavy metalviertal hun volk bij de ballen, kwestie van al te kunnen gewennen aan het gevoel. De onzeker ogende tussenkomsten van de bassist, die met tegenlicht veel weg heeft van Theon Greyjoy, het wel bekende personage uit Game Of Thrones, braken de sfeer bij momenten wel lichtjes.
Met Your Highness schakelden we vervolgens over op stonermodus. De Antwerpenaren vormen samen met het Kortrijkse King Hiss wellicht de grote vaandeldragers van de hedendaagse Vlaamse stonerscene en dat bleek ook weer uit hun performance. Een loodzware moker, tot op het moment dat je verwacht dat de mensen van Kensington, die beneden hun ding kwamen doen, zouden komen kijken of het niet een beetje zachter kon. Opmerkelijk ook, hoe twee gitaristen die heel de tijd aan weerskanten van het podium blijven staan toch zo goed op elkaar kunnen zijn ingespeeld.
Hoe goed voorgaande bands zich ook mogen gepresenteerd hebben, spoedig zou de hoofdact van vanavond hen beiden min of meer degraderen tot opwarmertjes. Met Evil Invaders weet je op voorhand perfect wat je kan verwachten, maar toch doet het telken male opnieuw ferm deugd. Of die enkeling die zich het bier al te veel had laten welgevallen, er ook zoveel deugd van had toen hij vlak voor het concert de toekomstige moshpit onderkotste, da's dan weer twijfelachtig. De Leopoldsburgenaren toonden dan weer vanaf opener Fast, Loud 'n Rude dat ze zich in een heel andere afdeling van ballen knijpen bevinden dan hun voorgangers.
Ondanks de onsmakelijke voorgeschiedenis was de spekgladde moshpit tegen Pulses of Pleasure toch open for business. Probeer maar eens stil te blijven staan wanneer vier hyperactieve duracellkonijnen hun speedmetal door de zaal jagen. Ter ere van de overleden Philthy Animal Taylor vroeg frontman Joe even om zoveel mogelijk lawaai te maken, waarna de band Exoduscover Fabulous Disaster losliet, bij nader inzicht ook toepasselijk voor wat zich tegelijkertijd in Parijs aan het afspelen was, hoewel nog niemand ervan op de hoogte was.
Met Master of Illusion groeide het concert naar haar ultieme hoogtepunt. Wat een energie houden die mannen een uur lang aan. Joe klinkt live zo mogelijk nog scherper dan op plaat, het zijn enkele van de gedachten die op dat moment door de hoofden spoken. Toen gitarist Max bij de encore de microfoon greep, kregen we met Witching Hour nog een Venomklassieker voorgeschoteld. Alsof we tegen die tijd nog niet volledig omvergeblazen waren.