Electric Callboy - Hypa Hypa

Trix, 20 april 2022

“Nicht alle Tassen im Schrank haben”, is de beste idiomatische verwoording om de geniale gekheid van Electric Callboy te omschrijven. De recente naamswijziging van de band kan dan ook alleen maar slaan op de elektrische atmosfeer die deze heren brengen.

Een uitverkochte Trix was helemaal klaar om alles af te breken op het ritme van elektrische gitaren en “ganz geile” screams. De aanzet werd gegeven door de Finse brigade van One Morning Left en Blind Channel. Beide bands bewezen een waardig voorprogramma te zijn. De aanwezige energie op het podium zou zomaar een overdreven Duracell-reclame kunnen geweest zijn. We werden verwend met originele nummers, gecombineerd met covers, gaande van Michael Jackson tot Eminem en terug naar Anastasia. Beter kon de avond niet starten.

De leden van Electric Callboy leken op dat moment in de zaal verspreid te zijn, gezien de grote aanwezigheid van pruiken en kleurrijke trainingspakken. Hun intrede stelde dan ook niet teleur en was volledig in lijn met de ludieke videoclips. Zanger Nico Sallach zou zomaar de broer kunnen zijn van Randy Paret in het derde seizoen van 'Callboys'. Met de hit Pump It werd de start gegeven van wat alleen maar omschreven kan worden als de intrede van de waanzin.

Het dansen, moshen en springen werd halverwege het optreden even onderbroken. Sallach kreeg een uitgelaten en luidruchtige Trix even helemaal stil door een fantastisch akoestisch intermezzo. Het feestende publiek kon dit duidelijk smaken. Leuk om te zien dat zangers het volledige bereik van hun stem inzetten. Een verrassing, die voor herhaling vatbaar was.

Na dit interludium werd de sfeer terug de hoogte ingeblazen. De collectieve sprongkracht van het publiek testte tijdens Spaceman de fundering van de zaal, die gelukkig stand hield. Na een kostuumwijziging werden we nog verwend met We Got The Moves en MC Thunder.

De band kondigde het einde van de avond aan, maar het was duidelijk algemeen geweten dat er nog een kleine wijziging in de outfit zat aan te komen. Er moest afgesloten worden met de knalhit die ook de naam aan de tour geeft: Hypa Hypa. Alle remmen werden een laatste keer losgegooid en het gaspedaal helemaal ingeduwd. Zowel wij als de rest van het verwende publiek kon tevreden naar huis. De slaap kunnen vatten was dan weer een opgave, want we waren allemaal wat Hypa Hypa.

Axel De Ridder