Eefje De Visser - Ideale leverancier van melancholische pop
De Roma, Borgerhout, 28 augustus 2014
Eefje De Visser wist begin dit jaar meer dan te overtuigen met haar album ‘Het Is’. Met haar subtiele en mooie fluisterpopliedjes werd ze zelfs een veel gedraaide artieste in ons favoriete radioprogramma Duyster. Na enkele passages als soloartieste in het voorprogramma van Renee in het voorjaar kwam ze in De Roma, na eerder op de Gentse Feesten gestaan te hebben, voor de tweede maal in korte tijd de grens over met haar band.
Voorprogramma Folie Douce kenden we ook al van op Studio Brussel waar ze eerder dit jaar een van de laureaten waren van ‘De Nieuwe Lichting’. Ze brengen een fris en jeugdig geluid dat balanceert op de grens tussen folk en pop met een glansrol voor het accordeonspel van Bente Waegeman.
In een set met ongeveer de helft eigen werk en de helft covers lieten ze ons een glimp van hun mogelijkheden zien. In de coverkeuze lieten ze een brede waaier van artiesten van Channel Zero over Janis Joplin en Donna Summer tot First Aid Kit de revue passeren. Daarbij viel vooral op dat ze die nummers steeds meer dan behoorlijk naar hun hand wisten te zetten. Enkel in de hoogte leek zangeres Emily Vernaillen soms iets te veel op haar stem te duwen waardoor die de mist in dreigde te gaan. Los daarvan is Folie Douce een band met bovengemiddeld potentieel.
Eefje De Visser kwam met veel plezier het podium op. De mooie songs heeft ze al en het was nu vooral kwestie van die live over te brengen. Lang had ze niet nodig om ons te overtuigen. Het gevoel zat onmiddellijk juist en, ondanks het bijwijlen volle geluid dat de band produceerde, bleven de liedjes breekbaar en sterk genoeg om te raken.
De stem van De Visser kwam live zeer goed over en, in harmonie met de bandleden - wat een uitstekende band overigens - benaderde ze bij momenten de perfectie. In een set waar het afwisselend wegdromen en opschrikken was, stonden ze op alle fronten meer dan hun mannetje. Die afwisseling was live trouwens een enorme troef en hield je als luisteraar en kijker steeds met volle aandacht erbij.
De Bedoeling kwam al snel langs in een geladen versie, maar wel lekker drijvend op subtiele melodielijnen. In een ruk wordt er een funky, op bas en drums drijvend Nee Joh aangebreid, net als op de plaat.
Uit debuutplaat ‘De Koek’ passeerde publiekslieveling De Stad en onze persoonlijke lieveling Genoeg. Nummers als Uit De Lucht, Het Is, Ongeveer en Nu Af Aan vormden sobere, melancholische en bijna zweverige parels in de show. Hartslag kreeg een zeer sobere opzet met vooral ritmes en zang.
De Visser zette in De Roma een volwaardige set neer. Ze staat er als artieste, laat haar muzikanten hun troeven uitspelen, speelt met enorm veel plezier en is dankbaar. Ze wist steeds de juiste energie in de liedjes te stoppen en was daarmee een ideale leverancier van melancholische, maar bij momenten ook lichtjes dansbare pop. Van ons mag ze daarom wel meer de grens overkomen.