Editors - Explosief boeltje
Sportpaleis, Antwerpen, 4 november 2013
Editors is in de loop van de jaren geëvolueerd van indieband naar megagroep. Dat was ook te merken aan het heel diverse publiek in het al maanden op voorhand uitverkochte Sportpaleis in Antwerpen. Vooral België heeft hen aan de borst gedrukt, want elders spelen ze alsnog in veel kleinere zalen. Tom Smith zei dan ook meermaals dat ze zo’n grote concertzaal niet gewend zijn.
Beginnen deden ze met Sugar, het eerste snoepje van de avond. Meer lekkers volgde al vlug met Smokers Outside The Hospital Doors, dat vrij vroeg in de set zat en het publiek voor de eerste keer uit de bol deed gaan. Van nervositeit was er weinig te merken en alle registers werden meteen opengetrokken.
Het feestje werd verdergezet met Bones gevolgd door een pompend Eat Raw Meat = Blood Drool uit 'In This Light And On This Evening’. Opvallend was dat in de loop van de avond veelvuldig werd teruggegrepen naar dat album waaruit maar liefst zes nummers gespeeld werden. We kregen een begeesterend en dreigend titelnummer en een goed gebracht Bricks And Mortar, maar ook minder sterke nummers als Like Treasure en You Don’t Know Love, die ze misschien beter achterwege hadden gelaten.
Natuurlijk werd ook het laatste album ‘The Weight Of Your Love’ niet vergeten. De meningen over die plaat zijn verdeeld, maar wij kunnen hem wel smaken en je kon merken dat ook nieuwere songs als Formaldehyde en Honesty door de fans in het Sportpaleis werden omhelsd.
Een van de hoogtepunten van de avond was Ton Of Love, dat een explosie van enthousiasme veroorzaakte. Ook visueel kregen we regelmatig letterlijk explosies te zien met de bijhorende gigantische vlammen die de temperatuur in de zaal nog wat meer deden stijgen. De lichtshow was verder effectief maar sober, hetgeen waarschijnlijk te maken heeft met het feit dat ze toch voornamelijk in kleinere zalen spelen. De confettispuwers waren ze dan weer niet vergeten mee te brengen.
Naast al dit visueel en muzikaal geweld werd er ook gas teruggenomen voor een rustig akoestisch intermezzo. De leden van de band verlieten het podium en lieten Tom Smith moederziel alleen achter voor een overvol Sportpaleis. Het leek hem wel knikkende knieën te geven, of zo leek het toch tijdens het eerste, akoestische nummer The Phone Book, waarin hij een steekje liet vallen.
Niet dat het hem of het publiek kon deren. Lachend vervolgde Smith de song en het publiek zong uit volle borst verder mee. Dat bleven ze ook doen tijdens No Sound But The Wind, wat door Smith aangekondigd werd als “This is your song”.
Van Nothing kregen we tijdens de bisronde alweer een nieuwe versie - de derde al - alsof Editors wel de ingrediënten hebben maar niet weten hoe de song te bereiden. Geef ons toch maar de allereerste versie die ze op Rock Werchter 2012 speelden.
Voor Papillon veerde de hele zaal tot op de hoogste tribunes recht uit de stoelen. De groep was zichtbaar aangedaan door al dat uitgelaten enthousiasme. Met dit prachtige concert versterkten Editors nogmaals de band die ze sowieso al hadden met ons land.