Eagles of Death Metal - Are you ready for rock-'n-roll?

Ancienne Belgique, Brussel, 8 november 2008

Lang voor openingstijd stonden er al een behoorlijk aantal fans te wachten voor de ingang. Opvallend veel vrouwelijke fans, die allen zo dicht mogelijk bij womanizer Jesse wilden staan. Womanizer, inderdaad. Als een van de openingsoptredens van het Europese gedeelte van de tour, speelden ze een 'Women Only' gig in Londen. Redelijk kleine zaal vol met gillende vrouwen, we kunnen ons de smile onder de enorme snor van Jesse al voorstellen. Maar geen getreur, Jesse heeft de Belgische vrouwelijke fans beloofd om hier bij ons hetzelfde te doen.

Voor het grote feest zou beginnen, werden de fans getrakteerd op The Spores, een band uit Los Angeles die het voorprogramma voor hun rekening neemt tijdens de tournee. En we vermoeden dat iedereen even benieuwd was wat dit ging worden. Op hun Myspace site omschrijven ze hun muziek als "Electrostoner Doompop". Hun decor bestond uit een grote poppenkast, inderdaad, een drumpodium en een gitaar-corner, dit alles versierd met de nodige kerstverlichting. Op de tonen van enkele loops begon het spektakel. Doekje open van de poppenkast en een of ander vreemd figuurtje begon te kronkelen. Poppetje weg, kastje toe. De drummer en de gitarist kwamen op 't podium en begonnen aan hun set, nog steeds met de loops op de achtergrond, die als een rode draad doorheen het optreden verweven zaten. Stevige drum en een gitarist die de nodige noise uit zijn Flying V wist te knijpen waren 't startsignaal voor zangeres/poppenspeelster/bassiste Molly McGuire die vanachter de poppenkast verscheen met iets wat het midden hield tussen een kunstheup, een orthopedisch hulpmiddel en een etalagepop. Je moet het gezien hebben om het je voor te kunnen stellen. Dit attribuut werd spoedig omgeruild voor een basgitaar en we waren vertrokken. De set van dertig minuten werd door velen gesmaakt. Een van de betere voorprogramma's sinds tijden.

En dan de band waar iedereen voor gekomen was: The Eagles of Death Metal, het projectje tussen Josh Homme en Jesse Hughes. Ondertussen is deze band zijn eigen leven gaan lijden, met vooral Jesse op de voorgrond en Josh achter de knoppen. Ook verschillende gasten passeerden de revue in de loop der jaren: Jack Black, Dave Grohl, Nick Olivieri en roffel roffel: onze eigen Tim Vanhamel. Na twee albums, de laatste 'Death By sexy' uit 2006, heeft de live versie van de band een vaste vorm gekregen, met Gene Trautman achter de drums. Dat deze groep vele belangrijke fans onder de rangen heeft bewijst het feit dat ze eind vorig jaar de support mochten verzorgen van Guns 'n Roses. Dat dit een vergiftigd geschenk bleek te zijn was al duidelijk na het eerste concert. Mr Rose kwam het podium op om doodleuk aan het publiek te vragen wat ze vonden van 'the Pigeons of Shit Metal' en mede te delen dat dit de eerste en laatste keer was dat ze de support mochten doen tijdens de tour. Pittig detail: Rose was pas op het terrein gekomen na de gig van the EODM.

Niet dat ze zich van de wijs laten brengen door zulke incidenten, dat bewezen ze nog maar eens in Brussel. Dat de groep een speciale band heeft met België werd nog maar eens duidelijk door de verklaring van Jesse dat hun optreden op Pukkelpop een van de beste dagen van zijn leven was. Wie er bij was kan beamen dat het ook iets speciaals was. En neen, dit was niet de zoveelste slogan om het publiek te pleasen. Nog twee uur na zijn optreden verkondigde Jesse dit aan allen die het horen wilde.

Jesse 'The Devil' en compagnie vlogen er meteen stevig rockend in, zoals het hoort. Dit was geen perfect optreden, muzikaal was het geen hoogstandje en ja, af en toe werd er al eens naast gespeeld. Maar niemand die daar van wakker lag. De AB ging van voor naar achter volledig uit zijn bol. Muziek waarbij je de benen niet stil kunt houden, vermengd met de charme en de pornosnor van Jesse, het kammen van de haarstreep van de gitarist en de lange gestalte van de bassist. Alles klopte op een of andere manier. En dat de vrouwen hem super vinden werd al na het tweede nummer duidelijk toen er zwarte string het podium opgegooid werd, om de rest van het optreden op de microstand van the master himself te blijven hangen.

Het eerste gedeelte werd een soort best of van hun twee cd's met songs als Don't Speak, Kiss The devil, Cherry Cola,Whorewhopping en hun laaste single: Boys Bad News. De obligatoire cover van de avond was een stevige versie van Stuck in the Middle of You, ondermeer bekend van de film Reservoir Dogs, waar The Devil trouwens perfect in zou passen met zijn snor, pilotenbril en de kam die met een vaste regelmaat te voorschijn werd getoverd. Na een snelle pauze werden de bisnummers aangekondigd met de vraag of er iemand zin had in wat oldies. Enkele covers vlogen voorbij, waarvan vooral de trage Ramones het onthouden waard was om uiteindelijk te eindigen met Brown Sugar van de Stones. Nog even de voorste rijen een handje geven, zeggen dat dit het beste optreden van de tour was tot nog toe (en we geloven hem zelfs!), exit groep, licht aan, over en uit.

De duizenden in Antwerpen bij Shakira hadden ongelijk, de volle zaal in Brussel had gelijk: dit was een optreden om niet snel te vergeten, misschien wel zo eentje waarvan iedereen over enkele jaren zal beweren dat hij er bij was.