Drums Are For Parades - Zinvol geweld
Vooruit Kunstencentrum, Gent, 26 september 2010
Wie de laatste drie weken vaak in het centrum van Stad Gent vertoefde, kon haast niet naast de pluchen mascotte van het ruige Drums Are For Parades kijken. In elk muziektijdschrift dat je maar kon vinden en via elk uitstalraam dat je voorbij liep, werd je gevolgd door zijn gemene gifgroene glinsterogen. De dreigende blik heeft daadwerkelijk zijn nut bewezen, want de balzaal van kunstencentrum Vooruit was op vrijdag 24 september rijkelijk gevuld met nieuwsgierigaards die popelden om de in de lucht geprezen hardrockgroep nu -nog- eens dat letterlijk harde labeur zien te verrichten. Buiten vele enthousiaste kreten, bleef het vrij rustig onder het publiek. De gewelddadige geluidsgolven daarentegen, bliezen al onze haren stokstijf achteruit. Een sterke en stevige livereputatie, ze hadden ons gewaarschuwd...
Belofte maakt schuld. Als Artist In Residence van Vooruit, had Drums Are For Parades zijn podium van een kleine kunstige verrassing voorzien. Eén of ander grauw Engels sprookje dat tijdens het onthaal door de geluidsinstallatie luidde, maakte de zaal warm voor iets huiveringwekkends. Maar het instrumentale voorprogramma van het Antwerpse Sombra De Bestia, lag spijtig genoeg niet echt in die lijn.
Het viertal kwam eerder over als een soft metal jukebox die zo’n twintig licht variërende arrangementen bevat, variërend tussen Metallica en Motörhead.
Het echte werk ging van start met de aanstekelijke gitaarrif van The Law, opener van het debuutalbum van Drums Are For Parades. Alle hoofden - al dan niet kaal en/of blinkend - van de voorste rijen gingen plots instemmend en in gelijke beweging mee knikken op de drumritmes, gevolgd door fanatiek gejoel en luid applaus. Naast meedogenloze bas, gitaar en drum, werd met het tweede nummer Keep ook het onverstaanbare geschreeuw geïntroduceerd, dat samen met de pogingen tot zang erg vaak verloren ging in het instrumentale razernij. Een spijtige zaak, die toch enigszins werd rechtgezet door special guest Younes Faltktah - The Hickey Underworld - .
De jonge knaap stond zich vol zelfvertrouwen schor te gillen en betuigde zo een stoer ontwikkeld testosterongehalte tijdens The Beast. Nog andere jongelingen die op de proef werden gesteld, waren de drie blazers tijdens Opium Den Idiot Check. Een symfonisch miniorkest zeg maar, dat met wat jazzy melodieën de meerwaarde die de Gentse hardrockband te bieden heeft, nog eens extra in de verf zette.
Gezien hun wel heel erg bolle kaken en roodkleurig gezichtsmasker, kostte het hen erg veel moeite om zichzelf hoorbaar te maken. Van een internationale doorbraak zijn we niet helemaal overtuigd. Vaak gingen de details die Drums Are For Parades net zo speciaal maken, op in de rook van gitaargekrijs. Maar desondanks dit geluidskwaaltje, zijn we er steevast van overtuigd dat deze Gentenaren zowat het beste zijn van wat er momenteel in de Belsiche metal/hardrock leeft.