Drive-by Truckers - Voor elk wat wils

De Roma, 3 juni 2022

Drive-by Truckers - Voor elk wat wils

Net op de dag dat het nieuwe album van Drive-By Truckers in de winkels lag, stond het bonte gezelschap ook in De Roma. Weliswaar zonder dat de nieuwe plaat tussen de merchandise lag. Probleempje met FedEx. Maar geen nood, dat weerhield hen er niet van om als vanouds uit te pakken.

Eerst mocht Jerry Joseph van zich laten horen. En dat deed hij met elke vezel van zijn eenenzestigjarige lijf. Wie ooit nog eens beweert dat ADHD met de jaren vermindert, moet deze spring-in-'t-veld maar eens aan het werk gaan zien. Hij holde van links naar rechts, deed pliés, schreeuwde zich de longen uit het lijf, als hij niet voor de microfoon stond, en had de grootste moeite om stil te blijven staan. Daartegenover stond wel dat de songs echt wel de moeite loonden. “Graham Parker unplugged”, werd ons toegefluisterd en die vergelijking zat er pal op. Het publiek lustte er in elk geval pap van en de man nam dat in dank aan.

Minstens evenveel ervaring, maar een stuk talrijker waren Drive-By Truckers, die zich naar goede gewoonte bedienden van het gekende procédé: de boel vanaf song één platspelen en dat een dikke twee uur lang. Tijd voor babbeltjes werd er pas gemaakt nadat de show al minstens halfweg was. En van een setlist was er traditioneel evenmin sprake. Er werd gespeeld waar ze zin in hadden.

En dat deden ze meteen met eentje van die nieuwe plaat. Billy Ringo In The Dark was de aanzet van een aaneenschakeling van songs, waarbij de laatste drumslag van Brad Morgan (die wel wat weg had van Gandalf) al werd overschaduwd door de riff van de volgende song. Mike Cooley en Patterson Hood gaven daarbij het voortouw om de beurt aan elkaar door, steeds solo's allerhande verzorgend bij elkaars songs. Bassist Matt Patton stond dan weer steevast van onder zijn Ramones-kapsel met een kamerbrede glimlach te spelen, terwijl Jay Gonzalez de toetsen afwisselde met de gitaar en zich bovendien rijkelijk kweet van de backing vocals.

Van 'Welcome To Club XIII', zoals de nieuwe plaat heet, werden verder enkel nog het machtigeThe Driver met de quasi-parlando zang van Hood en Every Single Storied Flameout opgevist. Voor die laatste mochten twee crewleden opdraven om – met niet altijd evenveel succes – de blazersstukken (trompet en sax) in te vullen. Desondanks is ook dat niet toevallig een single van de plaat en ook in De Roma stond het voor ons hoog in de top van gespeelde songs.

Maar als je eenentwintig liedjes opdist, komt er voor ieder wel wat wils aan bod. Onze buurman werd bijvoorbeeld op zijn wenken bediend, toen hij smeekte om Puttin' People On The Moon te spelen. En uiteraard mocht publieksfavoriet Let There Be Rock met de klassieke drievoudige gitaren aan de rand van het podium niet ontbreken.

Verder stipten wij Where The Devil Don't Stay en de twee afsluiters, Marry Me en Angels And Fuselage, nog aan als persoonlijke favorieten. Om nog te zwijgen van de stevige versie van Thoughts And Prayers, die uiteraard niet mocht ontbreken. Maar ongetwijfeld kon elk van de (eerder karige) aanwezigen wel iets van zichzelf terugvinden in de verhalen, die de Truckers als zesentwintig jaar lang vertellen. En dus was de avond meer dan geslaagd.

Drive-By Truckers - Jerry Joseph @ De Roma - 3/6/2022

4 juni 2022
Patrick Van Gestel