Douglas Firs - Hartverwarmend Mooi
N9, Eeklo, 3 februari 2013
De wereld leerde Douglas Firs in 2012 kennen door het prachtige debuutalbum ‘Shimmer & Glow’. Na veel solo-optredens trekt Gertjan Van Hellemont in 2013 door Vlaanderen met band voor een kleine clubtour. De aftrap werd gegeven in Muziekclub N9 in Eeklo.
Van Hellemont had onmiddellijk de aandacht van het publiek met een prachtige, intieme versie van debuutsingle I Will Let You Down. Direct daarna volgde de eerste single en titeltrack uit het debuutalbum. Na een, net als op plaat, ingetogen begin viel de band in en meteen won het optreden aan power, energie en intensiteit. De nummers kregen meteen dat ietsje meer dan op plaat.
Op Apple en Isn’t It Weird liet Van Hellemont zich voor het eerst volledig gaan als gitarist. Beide nummers kregen een solo van jewelste mee, de ene pure blues, de andere zuivere rock!
Tussen de nummers door gaat Van Hellemont vaak de interactie met het publiek aan. Dit doet hij op een gortdroge en bijgevolg vaak hilarische manier. Zo stelde hij bijvoorbeeld voor om even te wachten met spelen toen een telefoon overging.
That’s What I Want is een nummer dat niet op ‘Shimmer & Glow’ staat. Het is een pop-rocksong die gitaargeweld en prachtige zangharmonieën perfect weet te combineren.
Met het duo Baby Jack en Misunderstood kwam er een rustpunt in het optreden, maar wel een op hoog niveau. Met I Don’t Think You’re Good To Have Around refereerde hij aan Black Keys en Jack White en Dirty Dog was dan weer superbluesy in de strofes en stevig rockend in de refreinen.
Comfort Me van Feist bracht Van Hellemont solo en hij maakte er een heel eigen en ingetogen singer-songwriterversie van. Huidige single Pretty Legs And Things To Do sloot daar qua sfeer en schoonheid perfect bij aan.
Als slotnummer koos de groep voor een song van de volgende plaat. Caroline is een melodieuze gitaarrocksong met een mooie harmonie in het refrein. Een veelbelovend voorsmaakje!
Het laatst afgewerkte nummer van de debuutplaat, The Winter Sun, bewaarde de band voor de bisronde. Supersereen, maar o zo mooi gebracht en kippenvel van begin tot einde. Voor we definitief de koude nacht werden ingestuurd bracht de volledige band nog een prachtig ingetogen, maar daarom niet minder intens gebracht Never Cared Enough.
Naast Gertjan Van Hellemont als songschrijver en spil van Douglas Firs verdient ook de band die Van Hellemont rond zich verzameld heeft alle lof. Gertjans broer Sem op toetsen, bassist Simon Cassier en drummer Frederik Van Den Berghe zijn stuk voor stuk steengoede muzikanten.
Het werd een prachtige concertavond. Bovendien kunnen we binnen enkele jaren, als Douglas Firs wereldfaam heeft verworven, zeggen dat wij erbij waren in het begin, toen deze groep nog "klein" was.