Dez Mona - Een band gesmeed

Vooruit, Gent, 7 oktober 2015

Met het gloednieuwe én steengoede album ‘Origin’ onder de arm trekt Dez Mona dit najaar doorheen Vlaanderen en Nederland. Met ‘Origin’ beweren ze terug te keren naar de kern van hun muzikale bestaan met stem en contrabas als basis. Wat wij vooral onthouden van hun releaseconcert in de Vooruit is dat Dez Mona live, meer dan ooit een band is, en dan nog wel een steengoede band.

Met een uitzinnige versie van Didn’t It Rain had Dez Mona net een bijzonder intens optreden afgesloten waarbij we van het ene hoogtepunt in het andere beland waren. De avond begon eigenlijk al direct met topsong en –single Does It Make You, Happy? met een uitgerokken en spanning ten top drijvende intro om onmiddellijk over te gaan in een vuil en potig gespeeld Dirty Language.

In die eerste twee nummers werd onmiddellijk duidelijk dat Dez Mona meer is dan de som van zes topmuzikanten en doorheen de jaren een echt goed op elkaar ingespeelde band werd. De subtiele blikken naar elkaar tijdens de nummers zeggen daarbij niet alles, maar toch veel.

In stevige en bij momenten bombastische nummers kwam de band goed tot zijn recht. Get Out Of Here rockte er stevig op los en de uithalen van Gregory Frateur hakten er stevig in. We zagen trouwens een extatische Frateur in gospeltraditional Live The Life en ook het op plaat naar ons aanvoelen minder The Backdoor kreeg hier live bij aanvang een eerder mantrisch gevoel door het repititieve contrabasdeuntje van Nicolas Rombouts, maar evolueerde meer en meer richting een dansbare, freaky en funky dreun van jewelste.

Dez Mona kon echter ook waanzinnig bekoren wanneer de volumeknop naar beneden ging. Zo kon de trage, laid back groove van All I Ever Wanted meer dan boeien. Trasparant kon ingehouden en effectief openbloeien met een magistrale tango intro op accordeona, fijnzinnig getik op de contrabas en een sobere, maar efficiënte gitaarriff. En in de bisronde greep het sfeervolle en intense The Storm in al zijn subtiliteit naar de keel.

Uiteraard kon prijsbeest Suspicion niet ontbreken. De song zat welgemikt in het midden van de set en kon keihard bekoren in de subtiele outro met zachte bas, piano en zang.

We zagen Dez Mona, de band, in topvorm en zien geen enkele reden waarom u ze ook niet zou gaan bekijken bij u in de buurt.