De Mens - In de fleur van zijn leven

CC De Herbakker, Eeklo, 22 januari 2013

Vlaanderens meest energieke rocktrio is twintig! Nu, ze zijn dat al een tijdje, maar hun tournee loopt door in 2013 en bracht hen ook in Eeklo. Frank Vander linden, Michel De Coster, Dirk – de stagiair - Jans worden op deze tournee aangevuld met David Poltrock uit Poperinge op toetsen. De theaterconcerten zijn semi-elektrisch, sfeervol, swingend en humoristisch. De heren hadden er duidelijk zin in!

De groep vloog er meteen in met een vijftal hits. Een sexy en zwoel Sex Verandert Alles, Patti Blues met een heerlijk orgelriedeltje, Zonder Verlangen, dat veel melodischer klonk dan het origineel, een recht toe recht aan Lachen En Mooi Zijn en een door drum en bas gestuwd Einde Van De Eeuw.

Daarna zakte het tempo even met een ernstig, rustig en sfeervol Sniper, wals noir Man In Het Blauw dat verwijst naar Francis Bacons ‘Man In Blue I’ (geschreven voor Kleur in E-mineur van Radio 1) en Maak Je Geen Zorgen Over Mijn Zorgen met een prachtige pianosolo van David Poltrock.

Mislukt klonk erg funky en Michel De Coster mocht zich in twee keer uitleven met een beestige bassolo. Het eerste deel werd afgesloten met het tweeluik Ellendegem, dat zo op de playlist van Duyster kon, en Ik Droomde Dat Ik Sliep.

Na de pauze mocht Frank Vander linden het podium op voor een kort solomoment met In De Walszaal, de radiohit uit zijn soloplaat, en een mix van Elvis' Always On My Mind en Lukt Het Met Hem.

De band vervolgde met enkele minder bekende nummers als Winona Wilson, Hier Komt Mijn Schip en Soms Denk Ik Dat Ik Een Weeskind Ben met een schitterende outro slash gitaarsolo. Daarna trok de groep terug een blik hits open met het heerlijke Shery Crow I Need You So en de rockers Luide Muziek In Kleine Auto’s, Dit Is Mijn Huis en Jeroen Brouwers (Schrijft Een Boek). Dit alles ingebed in de vaak hilarische en spitse bindteksten van Vander linden.

In de bisronde passeerde eerst Maandag, waarbij het orgel van Poltrock voor een leuke surplus zorgde. Ergens Onderweg kreeg een wel erg dansbare outro mee en ten slotte smeten ze er nog stevige rocker En In Gent tegenaan.

Met een akoestische versie van Irene sloten ze hun optreden af op de trappen van de zaal. Einde van een energiek en feestelijk optreden. We zagen een groep  in vorm, klaar voor de volgende twintig jaar.