De Jeugd Van Tegenwoordig - Lachend in de club
Trix, Borgerhout (Antwerpen), 5 december 2010
De Nederlandse bad boys van De Jeugd van Tegenwoordig stelden in Trix hun laatstgeborene voor. ‘De Lachende Derde’, hun derde album bracht hen in de eerste week na de release meteen al voor de derde keer naar Vlaanderen. Als twee honden vechten om een been, loopt de Lachende Derde - De Jeugd dus - ermee heen. En daar hebben ze alle redenen toe, want materiaal en show werden uitermate gesmaakt. Om het met hun eigen woorden te zeggen: “Het gaat zoet als een sappie.”
Het Antwerpse publiek smulde gretig van de warme beats tijdens een ijzige winternacht. Wie dacht dat de Jeugd een gezellig allegaartje rapteksten zou brengen op een in elkaar gebokst soundsystem, had het mis. Vanaf de openingstrack Zo Volwassen, Zo Beleefd werd duidelijk dat hier een goed geoliede machine stond.
Producer Bas Bron begeleidde de drie musketiers vakkundig met diepe en fluweelachtige bassen. De samenzang klonk haast - durven we het zeggen? - klassiek harmonisch. Ook de lyrics, die een klein beetje het coming of agegevoel weergeven waar De Jeugd tegenwoordig in zit ("Internetbankieren is mijn beste vriend", "Vroeger wilde ik enkel nemen, nu is het tijd om te geven"), klonken geloofwaardig.
Als we de Jeugd op hun woord nemen, is "Een goed begin het halve werk maar een goed begin is maar de helft" De tweede helft dan, die een vlotte mix bevatte van uptempo nummers uit de oude doos (Applaus, Voorjekijkendoorlopen, Stofzuiger) en nieuw werk (Tante Lien, Sexy Beesten en het overdreven aanstekelijke Let’s Get Spanish), was een juweeltje wat betreft samenzang, beklijvende energie, dansbaarheid en vooral good vibes.
Vooral bij Deze Donkere Jongen Komt Zo Hard ging het publiek volledig uit zijn dak, waardoor de bovenzaal van Trix daverde op haar vesten. Nieuwe, zwaardere nummers als Huilend Naar De Club en Zilt werden achterwege gelaten, waarmee De Jeugd toonde dat ze nog even grote fuifnummers zijn als in de begindagen, ondanks de iets meer beschouwende ondertoon van de meeste nieuwe nummers.
Eindigen deed De Jeugd in schoonheid met de hits Hollereer ("Meer Chanel dan Coco") en nieuweling met potentieel Sterrenstof. Deze laatste song is symbolisch voor de gouden fase waarin de Jeugd nu zit: muzikaal een sterkere sound (dankzij een duidelijke aanwezigheid van brein Bas Bron, die zich nu ook meer dan vroeger in de show en videoclips manifesteert), even catchy refreinen en quotes als vroeger (“De wereld is weer plat ja / op je bolle bips na”) en iets meer inhoud (“Gelukkig aan het sterrenstof / maar telt het nog dan?”).