De Held - In de armen gesloten

DEStudio, Antwerpen, 6 februari 2016

“Woordenmotorpech”, prachtig woord toch. Het komt uit concertafsluiter Als Ik Met Jou Praat en staat model voor de poëzie, die Jo Jacobs voor zijn project De Held uit zijn mouw schudt. Al is dat schudden slechts bij wijze van spreken. Wringen zou misschien beter passen. Als je dan nog de muziek erbij neemt, krijg je een geheel dat onweerstaanbaar wordt.

De bovenzaal van DEStudio kon niet beter gekozen zijn om de nieuwe plaat van De Held voor te stellen. De krakende parketvloer, de subtiel verspreide lampen, de zeteltjes; het resulteerde in een soort huiskamergevoel, passend als een warme winterwant.

Verwelkomd werden we door zingende vogeltjes, die ons volgens de protagonist moesten meenemen naar het bos. Maar het was de akoestische gitaar van Jacobs die ons terug tot de werkelijkheid bracht, op geraffineerde wijze ondersteund door drummer en achtergrondstem Arnout Hellofs en bassist Moreno Claes, die iets weg had van een dashboardpopje, het hoofd bobbend in de maat.

Met Sjaaki, afkomstig uit het titelloze debuut, koos De Held voor een eerder onverwachte opener. Die verwondering was nochtans even snel verdwenen als ze gekomen was. De fijnzinnige, akoestische gitaarklanken, schuifelende drums en lichtbrommende bas hielden je van bij aanvang gevangen in de prachtige miniatuurtjes, die deze liedjes – songs lijkt er niet eens bij te passen - zijn.

En die schilderijtjes stammen uit het dagelijkse leven, gaan over herinneringen, mijmeringen ook. Zoals die bij iedereen elke dag duizend keer door het hoofd schieten en je daar in dit jachtige leven vaak niet eens bij stilstaat, terwijl je dat eigenlijk best wat meer zou moeten doen. Over twijfels, die je hebt (een centraal thema van ‘Alcatraz’), of over samenzijn met iemand, over hoe mooi praten met elkaar kan zijn.

Wat hierbij misschien wel een beetje onderschat wordt, is het gitaarspel van Jacobs. Hij kan je met zijn akoestische gitaar in vervoering brengen. Dat werd extra in de verf gezet door het instrumentaaltje, dat Flashback is en ons deed denken aan de prachtige soundtrack, die Mark Knopfler voor ‘Local Hero’ schreef. Voor Johnny nam hij trouwens voor het eerst de elektrische gitaar ter hand, iets wat hij naar eigen zeggen in lange tijd niet meer had gedaan en dat hem (en ons) terugvoerde naar de tijd dat hij voor het eerst speelde in een coverbandje.

Jacobs was trouwens erg spraakzaam, vroeg uiteindelijk naar verzoeknummers (hetgeen prachtige, onversterkte versies van De Tafel, onmiddellijk overgaand in Twee Jonge Meisjes opleverde), en gaf voortdurend toelichting bij zijn werk. Zo vernam je dat Jij Zit Aan Zee ontstond uit zijn relatie met een meisje met wie hij ongewild in een groepsdate en daarna in de bioscoop (voor een concertfilm van The Doors) belandde. Het was maar één zo’n moment in een aaneensluiting van prachtige muziekjes en ontspannende praatjes.

Het blijft ons een raadsel waarom dit collectief niet meer aandacht krijgt. In DEStudio bleek dat je hiervoor met een gerust hart de veilige cocon van je living kan verlaten. De Held sluit je met veel liefde in de armen om je pas weer los te laten nadat ze uitgezongen zijn. Van "Woordenmotorpech" was dus geen enkele sprake.

Op 12 februari speelt De Held ook nog in Muziekodroom, Hasselt.