Cordovas - Een warme, zomerse avond
de bosuil, 25 maart 2022
Muziek die je niet verwacht van een band uit Tennessee. Je verwacht immers country. Maar hoewel daar zeker invloeden van in de muziek zitten, kwam er ook een mix van andere stijlen voorbij. Het werd een rollercoasterrit in een show met een vrolijk zomers thema.
De avond begon met een tweetal Zweedse engeltjes. De twee jonge meiden kwamen op het eerste gezicht nog ietwat verlegen over, ook al stond dit hen wel. Met een bescheiden glimlach lieten ze elkaar weten dat ze er klaar voor waren. Dan begon Felicia Darhult Störby met prachtige stem het publiek voor zich te winnen. Dat publiek was zo in trance dat je tussen de nummers een speld kon horen vallen. Na een jarenlange vriendschap zijn deze dames in 2017 definitief als duo op gaan treden onder de naam Lily Arbor. Na een show met Cordovas werden ze door hen meegenomen naar een festival in Brazilië. En de vriendschap bleef bestaan. De hele Europese tour openen de twee de show. Prachtig Simon & Garfunkel-samenzang met heerlijk rustige gitaartokkels was ons deel.
Ook bij Cordovas hoorden we goed op elkaar afgestemde samenzang, dit keer door de drie mannen aan het front. Twee daarvan waren gewapend met akoestische gitaar, terwijl de leadzanger de bas ter hand nam. Voor deze tour hadden ze ervoor gekozen om het volledig akoestisch te houden met extra percussie, iets wat perfect paste bij de intieme setting van de avond in de Bosuil in Weert.
De mannen hadden er duidelijk zin in. Met een brede glimlach op de gezichten vlogen de songs ons om de oren. Zelfs een gebroken snaar weerhield hen er niet van om ongestoord door te gaan. De basis van de nummers lag dan wel wel in de folk en de country, de zomerse funk paste daar eveneens bij. De toetsen gaven samen met de hoge meerstemmige zangpartijen deze zonnige week nog net dat beetje extra warmte. In 2020 was er een nieuw album, maar gezien de omstandigheden hebben ze daar geen tour aan kunnen plakken. Een goede selectie van dat album, 'Destiny Hotel', was wat we kregen. Denk dan aan Destiny dat met de catchy zangpartij het dansgehalte hoog legde. De show was goed voor een flinke dosis good vibes. Tracks als Fine Life en Rain On The Rail waren hier ongetwijfeld hoogtepunten van.
Toen de avond erop leek te zitten en de band het podium wou verlaten, liet multi-instrumentalist Joe Firstman weten er nog één voor ons te spelen op toetsen. En na afloop van dat nummer riep hij er de band toch wederom bij om ons nog te vermaken met een drietal nummers. High Feeling, toch de echte uitschieter van het laatste album, kreeg de nodige diepgang door de unieke en authentieke kraak in Firstmans stem.
Voor een versie van John Denvers Take Me Home, Country Roads haalden ze de twee zangeressen van Lily Arbor erbij. En toen de band het podium verliet, was het dit keer gitarist Toby Weaver die achterbleef. Met akoestische gitaar trakteerde hij ons op de klassieker Sweet Home Chicago. Pas na drie tracks was het werkelijke einde van de avond dan toch aangebroken, een avond, waarvan de gloed nog even bleef nazinderen.