Compact Disk Dummies - Ererondje

Ancienne Belgique, Brussel, 22 april 2014

Als afsluiter van de 'Mess With Us'-tour hield Compact Disk Dummies een ererondje in de AB Box. Er werd nieuw werk beloofd en afgeleverd in een ondertussen meer dan gesmeerd lopende show.

De broers openden met het spacey Wht Y Wnt, dat tintelend richting oerknal zweefde maar in plaats daarvan het zwarte gat indook. Er volgde meteen nieuw werk met Ulysses, een stout popdeuntje dat, dankzij catchy gitaren, wat handgeklap en breed uitwaaierende synths, aan een dozijn invloeden deed denken. Hopelijk binnenkort op een radio in uw buurt want dit is waar hitmateriaal.

Na de lange outro van de gesmaakte nieuwkomer dook What You Want op. Daarin haalde het stemgeluid van Lennert Coorevits indrukwekkend hoge tonen, terwijl hij op sommige momenten dan weer iets te enthousiast meeblies. Toch een pluim voor de vocals want lang niet elke band komt zo verstaanbaar over. Erg verfijnd klonken de synths verder niet, maar we lieten ons graag door deze pletwals meesleuren. Zeker met zo’n magnifieke overgang naar het zweverige Confuse, Entime, Compute, Enline. Top top top!

De vele reprises aan het eind van de nummers zorgden voor meer cachet in de show. Vrijwel elke song leende zich ertoe en de broers flikten het keer op keer met verve. Qua visuals werd het dan weer op cleane, scannende lijnen gehouden.

In het gehaaste Mess With Us kwam de ratelende synth niet altijd even goed door, maar voor de rest viel er weinig op aan te merken. Ook hier werd zonder stoppen overgegaan naar Pale Eyes via een coole overgang. Het door een baslijn aangedreven nummer zorgde alweer voor spanning dankzij een radslag van elektronica.

De twee slaagden er zelfs in een analoog klinkende Front 242-reïncarnatie te brengen. De climax clashte, Lennert verdween in het publiek en de overgang naar The Reeling transformeerde de Box in een ravekeet.

Ondertussen slopen drie extra trommelaars (waaronder Andrew van Ostade, the artist formerly known van School Is Cool) het podium op om met een impressionante intro F.E.E.R.S. in te zetten. Monden vielen open, cool werd nog cooler.

In de bis werd Run The New met soms imploderende, dan weer kronkelende beats en fladderende vocals voorgesteld als de perfecte mix tussen kracht en finesse. Nog maar eens een bewijs dat ze wat betreft songschrijven grote stappen hebben genomen. Niet enkel voorwaarts trouwens, ook veel ruimer. Cover Toxic sloot af met een kale, meezingende reuze-Britney op het scherm, om uiteindelijk leeg te lopen als een smeltende ballon.

Dat Compact Disk Dummies een verrijking zijn voor het Belgisch muzieklandschap is al langer geweten. Maar met wat ze gisteren brachten – inclusief geweldig nieuw werk – kunnen ze evengoed andere territoria gaan veroveren.