Combichrist - Do the Monster Mash!

Trix, Borgerhout, 5 februari 2011

De plaatselijke supermarkt krijgt wel vaker vreemd uitgedost volk over de vloer. Maar als Combichrists "Making Monsters"-tour neerstrijkt in Borgerhout, sluit zelfs de meest ruimdenkende oma haar venster. Nog meer dan in eender welk subgenre viert de dresscode hier hoogtij. Een beetje fluo, wat latex, de meest waanzinnige laarzen en je krijgt de vreemdste vogels ter wereld te zien. Maar dat hoort nu eenmaal bij electronic body music, wave, gothic en alle aanverwante genres. We reden de lijkwagen met alle plezier richting Trix voor een avondje snerpend synths en loeiharde beats.

Combichrist - Do the Monster Mash!



Wie Mortiis aan deze mooie affiche heeft toegevoegd blijft ons een raadsel. Twee ebm-bands mengen met een platte metal-act? Je moet het maar durven! Nee, Centhron had was ons betreft gerust een plaatsje hoger op de affiche mogen staan. De industriële beats van deze Duitse bende staan immers véél dichter bij de aggrotech van Combichrist, en dat was op alle vlakken te merken.

Waar Centhron er zelfs in slaagde de eerste bezoekers te bewegen stond bij Mortiis iedereen gewoonweg stil. Dat de brave man nu eens creatief jatte bij Ministry, dan weer bij Cubanate mocht allemaal niet baten. Het klonk als een timide poging tot industriële metal die we al tien keer beter hebben horen uitvoeren.

Alle bezoekers kwamen maar voor één band: Combichrist. Als je het tourschema van Andy Laplague en co bekijkt kan je ze gerust uitroepen tot de hardst werkende industrial band op aarde. Als voorprogramma van Rammstein stonden de Noren zelfs in de  Wembley Arena en ons eigenste Sportpaleis.

Gewapend met twee drummers en een toetsenist trok Combichrist de avond traag en hypnotiserend op gang. De helft van de synths en beats gingen aanvankelijk verloren in het gegalm van Trix, maar de percussie maakte veel goed. Bij Trail Of Blood werd al duchtig gedanst en met Electrohead, dat héél vroeg in de set zat, was het feestje al helemaal compleet.

Frontman Andy was zijn energieke zelf en stuiterde van links naar rechts op het podium alsof de man van rubber was. Dat zijn stem niet al te best te horen was in de mix nam je er maar bij. De energie zat immers verdomd goed.

De band smeet zichzelf helemaal. Drumstokken en statieven vlogen in het rond. Wie ooit de clip van Nine Inch Nails' Head Like a Hole heeft gezien weet ongeveer hoe het er bij Combichrist live aan toe gaat. Visueel hebben ze namelijk goed gekeken naar NIN, maar nu Trent Reznor soundtracks schrijft moet er iemand het podium onveilig maken.

Ere wie ere toekomt: de mensen van Bobybeats hebben een mooie concertavond afgeleverd, waarvoor hulde. En speciaal voor Joke S. vonden we trouwens een automaat met oordopjes in de inkomhal. Als dat geen service is van Trix!

5 februari 2011
Bart Walravens