Coeur De Pirate - Romantische avond rond de piano

Ancienne Belgique, Brussel, 10 november 2015

Hoewel de AB doorgaans een Vlaams bastion is, klonk er  opvallend veel Frans in de gangen en in de zaal voor, tijdens en na het optreden van Coeur de Pirate. De zangeres uit Québec wisselt in haar liedjes af tussen Frans en Engels, maar blijkt toch vooral over de taalgrens erg populair te zijn. Iets anders dat opviel: er is blijkbaar een grote groep kinderen die nog wordt opgevoed, en die een avondje AB verkiest boven K3.

Coeur De Pirate - Romantische avond rond de piano



Er diende een album gepromoot te worden, en dus kregen we aanvankelijk veel nummers te horen uit het eerder dit jaar verschenen ‘Roses’. Op die plaat krijgt de Canadese een weidsere klank aangemeten, en zoekt ze net als Florence en haar Machine vaker het bombast op. Met Oceans Brawl en Undone leverde dat een straf openingsduo op, waarin Béatrice Martin (zoals ze bij de burgerlijke stand bekend is) niettemin liet zien nog niets van haar gevoel voor melodie te zijn verloren.

Fans van het eerste uur moesten echter niet lang op hun honger blijven zitten, want meteen daarna werd de oudere publieksfavoriet Golden Baby gebracht, gevolgd door Pour Un Infidèle, dat aan Vanessa Paradis deed denken.

Na nog vier nieuwe nummers verdween de band (drummer, bassist, gitarist en toetseniste) in de coulissen, en bleef Martin alleen over met haar piano. Dat leverde met Saint-Laurent, C’était Salement Romantique, Francis (een nummer dat werd aangekondigd als voor en over haar beste vriendin) en de Rolling Stonescover Dead Flowers een welgesmaakt intiem intermezzo op, waarin Coeur de Pirate zich van haar meest romantische kant liet zien.

Na de verrijzenis van de band werd die dromerige sfeer aangehouden, met de pianoballade Place de La République, tot het refrein van Cast Away de registers weer opentrok. Martin praatte veel en aanstekelijk tussen de nummers door (telkens ze haar stopwoord bref gebruikte, wist je dat ze het niet kort zou houden), en wist te vertellen dat ze The Way Back Home had geschreven voor haar dochtertje Romy, die haar niet altijd kan vergezellen op tournee.

Ensemble, Adieu en recentste single Crier Tout Bas sloten de set af, maar ook na de toegiften Comme Des Enfants en Oublie-Moi kon het publiek er nog niet genoeg van krijgen. Martin kwam nog een keer in haar eentje terug, om een cover van Drakes Hold On, We’re Going Home te brengen. Prachtig concert van een zangeres die nog een veel groter publiek verdient.

10 november 2015
Andreas Hooftman