CHVRCHES - Terecht sufgehypet
Ancienne Belgique, Brussel, 22 oktober 2013
De laatste maanden werd Chvrches (of CHVRCHES, wij weten het zelf ook niet meer) sufgehypet nog voor het zijn debuut uithad. Voor talrijke bands is zo’n vroegtijdig succes nefast geweest, maar niet zo voor dit Schotse drietal. Waar we deze zomer op Pukkelpop nog vreesden dat ze te snel in te grote tenten of zalen geprogrammeerd werden, maakte Chvrches in de AB met welgeteld één nummer komaf met dat vermoeden.
Het Londense jonge vijftal Thumpers mocht de Box opwarmen en waar we na het eerste nummer vreesden dat we hun nochtans fijne geluid verloren ging gaan in een vreselijke geluidsmix, bleek die vrees bij het tweede nummer al ongegrond. Veel tijd had dit gezelschap niet nodig om ons in te pakken. Hun dansbare rock deed vooral denken aan Architecture In Helsinki, of ook Micachu & The Shapes of zelfs wat aan The Flaming Lips van vroeger. Maar dan allemaal wat hedendaagser en vooral simpelweg leuk. Het vele handgeklap, de dreunende drums en vooral de kleine details als de trompet zorgden voor een eigen geluid. Lang geleden dat we nog zo enthousiast werden over een support act.
Opener We Sink zette meteen de toon voor het komende uur. Thuis mag Chvrches misschien ook perfect op de achtergrond passen, vanavond werd duidelijk op de dansbenen gemikt. En daar had het publiek zelfs op een zondagavond wel zin in. Vanaf het reeds vroeg in de set geplaatste Gun verscheen ook een indrukwekkende lichtshow in de vorm van het intussen welbekende logo van de band. Die lichtshow vormde één prachtige symbiose met de muziek en was als het ware een vierde bandlid dat de show pas écht volledig maakte.
Frontvrouw Lauren Mayberry heeft zich op een paar maanden tijd ontpopt van een frêle madammeke naar een heuse frontvrouw. Zij droeg de show zonder daar veel voor te moeten doen. De eerder gemaakte vergelijkingen met Robyn en The Knife werden met agressieve, bijna industriële lappen dance als Lies en Science/Visions aan flarden geknald en meer dan ooit werd duidelijk dat de kracht van Chrvrches schuilt in de niet voor de hand liggende combinatie van de breekbare prachtstem van Mayberry en de koele, elektronische sound van Iain Cook en Martin Doherty.
We zouden het graag zonder cliché moeten doen, maar vanavond werd werkelijk het ene hoogtepunt aan het andere geregen. Uiteraard liep er veel mee op tape en kan er wat kritiek gegeven worden op het feit dat er amper instrumenten aan te pas komen, maar nummers als Strong Hand en Tether bereikten de perfectie. En dat zonder een kopie te zijn van de plaat. Zelfs Under the Tide, gezongen door Doherty ging er, in tegenstelling tot op Pukkelpop, in als zoete koek en The Mother We Share was een prachtige apotheose van een band die met gemak de hele zaal van de AB had kunnen doen kolken.
Valt er dan echt niets aan te merken op dit optreden? Toch wel: het ons toebedeelde uur was pijnlijk kort en een bisnummer had ook geen kwaad gekund. Maar anders graag snel meer van dat. Want wij zijn lang niet meer zo verslingerd geweest aan een band als aan Chvrches.