Campina Reggae - Reggae op zijn Kempens

Polé Polé, Gent, Gentse Feesten, 25 juli 2009

Je kan veel leren door wat sociaal te doen met een - overigens bijzonder knappe - barmeid die zich even verveelt. Zo heeft de keuze voor een podium op de Korenlei in plaats van boven het water blijkbaar helemaal niets te maken met de werken op de Korenmarkt, maar alles met de financiële crisis. En om diezelfde reden koos men er bij Polé Polé voor om de artiesten pas heel laat te boeken, met soms bizarre namen tot gevolg. Soms draait dat goed uit, soms ook niet.

Campina Reggae was zo'n band. Volledig onbekend bij het grote publiek, en dat was ook te merken aan het beperkt aantal toeschouwers dat was komen opdagen. Met wat meer volk had het nochtans een feestje kunnen worden.

Verwacht je niet aan spectaculaire en vernieuwende muziek, maar aan klassieke reggae en dub van hoogstaande kwaliteit. Oprichter Steven Van Gool was niet voor niets bassist bij Raymond van het Groenewoud en El Tattoo Del Tigre. Ook de andere muzikanten speelden met hart en ziel, en een dj vulde aan met scratches en beat juggling.

Het speciale zat hem vooral in de teksten. Die zijn volledig in het plat Kempens, en dat siert de band. Blanken die in het Engels met een Jamaicaans accent zingen verliezen immers een groot deel van hun geloofwaardigheid. Een kat moet ook niet blaffen, hoe grappig het ook zou zijn.

De lyrics zijn dus verstaanbaar, waardoor je ook de vele humor die er in vervat zit, opvangt. Luister maar eens naar de ode aan Louis Neefs.

Campina Reggae bracht herkenbare en goede reggae zonder echt potten te breken. Het unieke zat hem vooral in de teksten. Niettemin zit er potentieel in en was het ideaal als opwarmertje voor meer.