Boomtown 2013 - Parels en zwijnen

Diverse lokaties, Gent, 26 juli 2013

Toch een beetje een raar concept: vijf dagen festival waarbij een pak groepen gratis en vier of vijf per avond betalend zijn. We vragen ons af wie bepaalt voor welke bands betaald moet worden en welke als parels voor de zwijnen worden gegooid. Aan de andere kant, echte zwijnen hebben op Boomtown niets te zoeken. Daarvoor is het aanbod te smaakvol.

Neem nu opener Soldier’s Heart,door de omroeper van dienst bijna aangekondigd als Soldiers of Love. De band rond Sylvie Kreush mocht er dan bijlopen alsof ze net van het strand kwamen, muzikaal is dit om duimen en vingers van af te likken. Wij moesten denken aan een kruising van SX en Blackie and the Oohoos. Frontvrouw Kreush zelf zag er ook fantastisch uit. Met haar korte bobkapsel, een doorkijkblouse, kort zwart shortje en net genoeg glitter wist ze alle aandacht van de geeks naast haar af te leiden. Bovendien bleek ze niet te beroerd om haar zang te kruiden met theatrale dansjes en mimiek.

Ook op het menu, twee acts, die vroeger heel zwaar klonken, maar tegenwoordig iets geraffineerder uit de hoek komen: The Black Heart Rebellion en Ian Clement (Wallace Vanborn). Zeker deze laatste, die met ‘Drawing Daggers’ een heel persoonlijke plaat maakte, is ver afgedreven van zijn oude stijl. Toch blijft hij een indringend artiest. Met zijn priemende blik en een vastberaden trek rond de mond bracht hij het grootste deel van de nummers uit zijn soloalbum. Het leverde een sterke set op, al misten we een beetje het heilige vuur.

Voor u denkt dat er alleen maar inlandse bands op het menu stonden, een woordje over Get Well Soon. Konstantin Gropper en zijn band mochten Mark Eitzel vervangen na hun overtuigende passage in de Handelsbeurs vorig jaar. Helaas voor hen stonden ze nu in de kleine Club en maar weinig mensen lieten zich verleiden tot het kopen van een ticket voor deze bij ons nog onbekende band. Aan de ene kant onterecht, want de romantische, rijk aangeklede, donkere pop van deze Duitsers deed even de (te) warme temperaturen buiten vergeten, maar anderzijds stond buiten Dez Mona op het grote podium.

Als wij iets over halfweg aansluiten bij hun set, staat zanger Gregory Frateur bovenop zijn piano, zijn ravissante, lange haren zwiepen heen en weer, wat doet vermoeden dat hier een energiek feestje wordt gebouwd. Dat wordt de komende nummers bevestigd en bij het slotnummer Get Out Of Here springt Frateur zowaar de frontstage in. Deze track staat op het album ‘Hilfe Kommt’ en hulp was ook nodig om weer terug op het podium te geraken. Wie deze klasseband nog aan het werk wil zien, heeft daar trouwens nog ruimschoots de gelegenheid toe. Wij zien ze nog graag terug in Dranouter.

Na Dez Mona is het de beurt aan BRNS in de tent en Amenra in de Handelsbeurs. Het concert voor Amenra is uitverkocht, maar hun sludgemetal is niet meteen iets waar wij bij dit drukkend warme weer naar uitkijken. Helaas – of net hoera – ook in de tent is het zwoel en heet. BRNS staat voor de vijfde keer in Gent en ondertussen is hun naam bekend geraakt bij jong en oud. Zowel jonge blaadjes als halfnaakte MILFS juichen de jonge Brusselaars luid toe en die weten zoals steeds de spanning op te bouwen met hun slimme, tegendraadse nummers. Tot de boel ontploft bij Mexico. Het lijkt wel of we een energiereep binnen hebben als we de tent verlaten.

Afsluiter voor vanavond is het Deense Efterklang. Niet meteen voor de hand liggend toch. Met hun ingetogen droompop is dit niet meteen een feestband ook al doet zanger Casper Clausen zijn best om jolig uit de hoek te komen. Hij zoekt constant interactie met het publiek. We hadden het al eens over parels en zwijnen en dit is zeker van toepassing op Efterklang. Rondom ons worden de gesprekken steeds luider en zo drijven ijle nummers als Sedna  zonder doel te raken over de Kouter. Bij de stemmenacrobatie van Modern Drift is het publiek wel mee, maar dan besluit Clausen om een doos cadeautjes uit te delen van fans uit Letland en vraagt hij om de doos weer te vullen met prullaria voor de Duitsers, die naar hun volgende show zullen komen. Grappig, dat wel, maar het haalt de moeizaam opgebouwde spanning compleet uit de show. Pas helemaal op het eind wordt die hervonden met Alike en zo sleept Efterklang toch nog een bis (Monument) uit de brand.

Respect voor de organisatoren van Boomtown dat de Gentse Feesten ver boven een pensenkermis uittilt met vijf dagen vol eigenzinnige en fijnzinnige muziek. Volgend jaar is dit festival al aan zijn dertiende editie toe. Dat er nog vele mogen volgen.