Bony King - Overtuigende klasse
Muziekclub N, Eeklo, 23 februari 2015
Binnen enkele weken brengt Bony King, vroeger bekend onder de naam The Bony King Of Nowhere, zijn vierde album ‘Wild Flowers’ uit. Voor de nummers op het grote publiek losgelaten worden, wou de groep ze een aantal keer uitproberen en Muziekclub N9 kreeg de primeur…
Bony King, het alter ego van Gentenaar Bram Vanparys, heeft sinds debuut ‘Alas My Love’ in 2009 een meer dan degelijke reputatie uitgebouwd en maakte naam in binnen- en buitenland. Na zijn Bony King Of Nowhere & Friends-tour werd het even stil rond de band. Nu is hij echter terug met een nieuwe plaat. ‘Wild Flowers’ werd opgenomen in de Stampede Origin Studio in Los Angeles met viervoudig Grammy-winnaar Ryan Freeland als co-producer en met een volledige Amerikaanse band.
In Eeklo speelde Vanparys met zijn volledig Vlaamse begeleidingsband met Gertjan Van Hellemont op gitaar, Cleo Janse op toetsen, Jasper Hautekiet op bas en Simon Segers op drums. Uiteraard passeerde er vooral werk uit het nieuwe album en dat klonk in de lijn van de voorgaande albums met een sterke link naar Neill Young en Bob Dylan.
Er werd onmiddellijk harmonieus en vol met de deur in huis gevallen met Standing In The Light. One More Night, een poppy, maar emotionele song. Sweet Love sober, klonk zeemzoet en weemoedig en Wandering Light bleek walsend en gezapig, maar met een hoge intensiteit en inleving.
Met Wild Flowers kregen we een eerste climax in de set. Na een sobere intro met enkel gitaar, piano en zang vielen de percussie, bas en slide gitaar geleidelijk en bescheiden in. Toch zorgde deze sobere aanpak voor een maximaal effect. De slide gitaarsolo’s van Gertjan Van Hellemont werden bovendien lang en breed uitgesmeerd wat alleen maar gesmaakt kon worden.
Daarna speelde Vanparys enkele nummers solo en toen kon je een spel horen vallen. In alle soberheid sneed de zang bij momenten door merg en been
Sleeping Miners had naast iets sober ook iets dreigend. In het refrein ging de zang de sacrale toer op. Naar het einde toe leek de song rustig uit te deinen om dan vrij plots uit te monden in Story Of Joshua, een lichtjes kwaadaardige bluessong die ontaardde in een agressieve litanie. Dit duo was overduidelijk een tweede hoogtepunt.
Nadien werden we onderhouden met een lange, maar hilarische bindtekst over het feit dat Story Of Joshua over de bijbel ging en dan vooral over het niet eens zijn met de bijbel. Vanparys omschreef zichzelf ietwat onwennig ook nog als gemakkelijk en vlot in de omgang. Later in de set zou er nog zo een korte bindtekst of stand up volgen over de zin en onzin van bindteksten, maar genoeg daarover en terug naar de muziek.
Het einde van de set was de nieuwe en mooie en erg naar Neill Young refererende single Sad Rosanne. Er volgde nadien nog een korte bisronde met Summer Nights als lang uitgesponnen perfecte afsluiter.
We zagen in N9 een band vol klasse die zijn draai nog wat aan het zoeken was, maar we weten wel al dat ‘Wild Flowers’ opnieuw een schoon plaatje zal zijn.