Black Rebel Motorcycle Club - Half geslaagd
Ancienne Belgique, Brussel, 2 april 2013
Toen we gisteren om ons heen keken, zagen we opvallend veel mannen met stevige baarden, leren vesten en T-shirts van FX-reeks 'Sons Of Anarchy' dan wel doodshoofden, die ons grijnzend aanstaarden. Ook merkten we dat tijdens de show om de drie à vier nummers steevast dezelfde personen voorbijkwamen om nog meer bier te gaan halen. De AB had vast een paar vaten extra voorzien. Hoe dat zo kwam? Black Rebel Motorcycle Club was nog eens in het land.
In 2010 stond Black Rebel Motorcycle Club nog op Pukkelpop en speelden ze een set op Les Nuits Botanique, maar in de AB was het alweer vijf jaar geleden dat ze er nog gepasseerd waren. Frontman Robert Levon Been verwees naar de bewuste avond net voor Returning werd ingezet: “Vijf jaar geleden speelden we hier ook en ik weet nog goed hoe zenuwachtig we toen waren. Het was de allereerste show waarbij Leah zou drummen.” Herinneringen.
Feit is dat we blij waren de band nog eens te zien, want met ‘Specter At The Feast’ was de band de hort op met meer dan zomaar een nieuwe plaat van de groep. Dit was als het ware een rouwproces.
Eerdere shows van deze tournee werden al gestart met Fire Walker, maar gisteren werd geopteerd voor Let The Day Begin, de cover van de Amerikaanse groep The Call, die ook de overleden vader van Robert Levon Been in de rangen had. Het was de eerste single van ‘Specter At The Feast’, een hoogtepunt op de laatste plaat en een song die meteen energie de zaal inspoot. De perfecte opener.
Opvallend was dat heel wat hits en publieksfavorieten heel erg vooraan in de set zaten: Red Eyes And Tears van debuutplaat ‘B.R.M.C.’ werd – terecht – op gejuich onthaald en we waren nog niet veel verder of met het trio Beat The Devil’s Tattoo (het zou van Black Box Revelation kunnen zijn), Whatever Happened To My Rock ‘n’ Roll (Punk Song) en Ain’t No Easy Way (nummers vijf, zes en zeven) kon het niet anders of we hadden het hoogtepunt van de set al achter de rug.
Dat was echter niet helemaal waar, want met 666 Conducer kregen we nog een hoogtepunt. Het meest geile nummer van 2007 na Make It Wit Chu van Queens Of The Stone Age straalde nog steeds seks uit, precies zoals het hoort.
Met Returning kregen we het eerste rustpunt en de eerste van de meer persoonlijke tracks die op ‘Specter At The Feast’ te vinden zijn. We zagen Robert Levon Been oprechter en ingetogener dan ooit zijn nummer brengen en we kregen iets dat we nooit op een concert van Black Rebel Motorcycle Club hadden verwacht: een kippenvelmoment.
Na Returning verdween de band in de coulissen en bleef enkel Robert Levon Been over om Mercy te brengen. Helaas duurde het nummer te lang en sloop er een zekere saaiheid in waardoor het tempo uit de set werd gehaald. Nadien was het de beurt aan Peter Hayes die Devil’s Waitin’ solo bracht, een nummer dat perfect op één van de akoestische platen van Bruce Springsteen zou passen, maar gisteren in de met energie overladen AB tekortschoot.
Nadien werd de set hervat met Fire Walker, dat beter na Returning had gepast. Nadien werd het nog wel goed – in bijvoorbeeld Lullaby of Funny Games – maar het was wachten tot afsluiter Spread Your Love voor het niveau van de eerste helft van het optreden terug werd gehaald.
Na een opvallend lange, reguliere set – eenentwintig nummers – werd er in de bissers nog ruimte gemaakt voor twee hoogvliegers van ‘Specter At The Feast’ (achtereenvolgens Sell It en Lose Yourself) waardoor de avond toch nog op een hoogtepunt kon eindigen.
Black Rebel Motorcycle Club speelde best een goed concert, maar had meer indruk gemaakt als de twee akoestische nummers geschrapt werden en als de eerste helft van de setlist – die nu nagenoeg alle publieksfavorieten bevatte – grotendeels naar de tweede helft verhuisde en omgekeerd.
Ondanks de minpunten overheerst toch een blij-dat-we-erbij-waren-gevoel. De eerste elf nummers van de setlist toonden immers een BRMC in zeer grote vorm.