Black Bottle Riot - Vertrouwd geluid
de bosuil, 15 april 2022
Een beter begin voor het paasweekend is er bijna niet te bedenken: koud bier van de tap, lekkere muziek en goed gezelschap. De muziek kwam van de Nijmeegse bluesrockband Black Bottle Riot.
Na een naar eigen zeggen te lange stilte was zanger Simon Snel blij om het podium van De Bosuil weer te mogen betreden. Ook verklapte hij alvast dat er in de twee sets van de avond veel primeurs voorbij zouden komen. De band staat bekend om de harmonie en veelzijdigheid. De opener van de avond toonde dat meteen aan. Drummer Mark Weerts nam hierin een deel van de zang voor zijn rekening. Zijn zuivere stem werd mooi aangevuld met de rauwe vocalen van Snel. De drummer was op zich al een show: bij elke slag toonde hij een andere gezichtsuitdrukking met nu en dan een gekke bek richting publiek.
Tijdens de titeltrack van het meest recente album 'Fire' werd het publiek al was losser in de heupen. Langzaam werd er heen en weer gedeind op de tonen van deze oorworm van een track. Een ingetogen, maar prachtig nummer dat met het ongelimiteerde gitaarwerk en de dynamische, meerstemmige backings een hoogtepunt van de eerste set vormde. Gitarist Mike Sedee beëindigde dit nummer met een solo op zijn prachtig glimmend gouden Gibson.
Hierna volgden een aantal nieuwe songs. "We zeggen nog niet welke, want we willen eerst de reacties afwachten", grapte de frontman. Na Soul In Exile hoorden we de onwijs mooie fluitintro van Spirit Talker. Tekstueel gezien is dit een erg beladen nummer, dat net als Sea Of Lies de luisteraar bij de keel grijpt. Het was weer de gouden Gibson die de laatste nooit uitschreeuwde en zo het einde van de eerste set aankondigde.
Na de pauze nam de band eerst de tijd om een praatje te maken met het publiek. Met een aantal kennisen van de band in de zaal voelde het aan als een grote vriendengroep en was de sfeer erg los. De eerste set bevatte de meer rustige tracks, maar in de tweede ging de band voor uptempo en meer pit. Bright Light City deed de pauze als snel vergeten: een oldskool rock-'n-rollnummer dat voor veel beweging in de zaal zorgde. Hoewel de band het niet meteen heeft voor tribute- en coverbands, namen ze toch Just A Man van Los Lobos onder handen. "Maar wees gerust", liet de zangerweten. "Wij gaan voor de echte blues!"
De band haalde alle kunstjes boven: dubbele gitaarsolo`s, harmoniën en zelfs de mondharmonica en zodra de instrumenten werden afgelegd, begon het publiek al te roepen dat ze er echt nog niet klaar mee waren. Terwijl gitarist Sedee de gitaar nog aan het stemmen was, begon Snel alvast aan een paar klassieke folksongs, waarna de hele band nog eenmaal losbarstte om met Stay Hungry een einde aan een bijzonder gesmaakte show te maken.