Big Thief - Geniaal subtiel en subtiel geniaal

Botanique, 25 maart 2018

“Can we have the whole room in purple?” Zangeres Adrianne Lenker koos ervoor een spelletje te spelen met de lichtman. “Purple…”, echode bassist Oleartchik. Zowat het enige woord dat de man uitsprak deze avond. “Best een bizarre man… Eigenlijk allemaal bijzondere figuren in deze band”, bedachten we ons, “maar ze hebben een excuus: het zijn muzikanten.”   

 

Vorige week raakte bekend dat er een Mazzy Star-reünie zou aankomen. Hoewel er nog maar één live optreden gepland staat voor Sandoval en co., strooide het New Yorkse Big Thief al gretig met de Mazzy Star-vibes tijdens openingsnummer Shark Smile. De band stond gepositioneerd zoals elke band op het podium zou moeten staan. De drums, de bas en de gitaar/zang op één lijn die lichtjes meeboog met de cirkelvormige Rotonde.

“Big Thief, was dat geen viertal?”, horen we u denken. Dat klopt! Gitarist Buck Meek was afwezig. Voor een recensent de geknipte kans om de schuld van een matig optreden gemakkelijk toe te wijzen. Dat gaan wij niet doen. Niet omdat wij de drang voelen om ons nodeloos af te zetten tegen de mening van de doorsnee recensent, maar vooral omdat Big Thief zondagavond in een snikhete Botanique met drieën niet minder dan briljant was.

Waar een drummer in de hedendaagse muziek steeds meer louter de metronoom dient te zijn, was James Krivchenia nog eens echt een muzikant; een hoeksteen in de intensiteit van elk Big Thief-nummer. Daarbovenop zagen we zelden iemand mooier een tweede stem influisteren dan Krivchenia dit deed op Paul.

De reden dat Big Thief zo geruisloos in talloze eindejaarslijstjes sloop, is dat ze zo geniaal subtiel zijn en daardoor ook net subtiel geniaal. De muzikale intimiteit tussen de bandleden onderling was zo intens dat het bij momenten ongemakkelijk aanvoelde dat er zelfs publiek bij was. Het was prachtig om zien hoe bassist Max Oleartchik rustig op zijn knieën verder speelde om de aandacht naar zangeres Adrianne Lenker te verplaatsen wanneer deze een gitaarsolo aanhief.

Een waardering die niet meer dan terecht is overigens. Adrianne Lenker is een zangeres die we gerust met Hope Sandoval mogen vergelijken en die zich daarnaast tijdens een nummer als Masterpiece met een Girlpool-achtige spanning in de stem evengoed een weg naar ons hart kan beitelen.      

Was dit dan de perfecte set? Objectief gezien niet, maar laat dat nu net het allermooiste zijn. Big Thief speelde enkele gloednieuwe songs. Niet zoals de meeste artiesten een hele tour lang zeggen dat ze een nieuw nummer spelen en daar graag het bijhorende applaus voor krijgen, maar echt nieuw! We zagen oprechte stress en onzekerheid bij Lenker, die een nummer moest aanheffen dat ze nog nooit voor publiek hadden gespeeld. We waren getuige van het gegniffel op het podium toen Krivchenia nog een enkele slag te veel sloeg op het einde van nog een ander, nieuw nummer. “Met deze song kunnen we eindeloos doorgaan”, grapte de zangeres.

De impact en de kracht van dit optreden was op het einde van de set nog het meest te merken aan het publiek dat letterlijk smeekte om het bisnummer dat ze nooit kregen. Dan maar hopen dat Big Thief snel terugkomt voor opnieuw een optreden dat zo mooi, intiem en intens is, dat je alleen nog de mensen rondom jou stevig wilt vastpakken om samen gezellig een potje te huilen.