Beach House - De betere massage voor de ziel

Ancienne Belgique, 13 oktober 2018

Beach House - De betere massage voor de ziel

Beach House bracht eerder dit jaar hun zevende album '7' uit en kwam dat zaterdag eindelijk voorstellen in de AB. Maanden op voorhand hopeloos uitverkocht, baadde de zaal anderhalf uur lang in een heerlijk zalvende gloed.

In het kielzog van Beach House mochten eerst stadsgenoten Wume het podium op. De synths en drums van het duo waren een geknipte opwarmer, maar ook niet meer dan dat. Een kennis kocht achteraf de plaat van Wume onder het motto: "Prima muziek om de was bij op te hangen". Beter kunnen we het zelf niet samenvatten.

Hoe voorspelbaar Beach House ook mag klinken, live nemen Victoria Legrand en Alex Scally je geniepig mee van de ene verwondering naar de andere. De band stond het hele concert in haar eigen schaduw, maar met het schouwspel aan kleuren op de achtergrond, leken ze in een sjiekenbak te musiceren. Wild kleurde rood, PPP kleurde oranje-geel. We dachten even dat de vooravond van verkiezingsuitslagen en voorakkoorden wel heel concreet werd; tot de fonkelende lichtjes van Dark Spring ons terug meevoerden naar het zorgeloze parallele universum van Beach House. Zoet als snoep.

In die wereld leek de tijd soms ter plaatse te trappelen of zweefde je in een Black Car door het luchtledige. Toen we halfweg alsnog dreigden verloren te lopen tussen de toch wel onderling inruilbare nummers, greep een song als Myth je zachtjes bij de schouders richting de ultieme dreampop van Space Song. Victoria Legrand was opvallend spraakzaam voor haar doen, maar het meest genoten we van haar stem, toen die in Wishes net niet brak; als stond Nico achter de microfoon. 

Of er symboliek mee gemoeid was, weten we niet, maar Beach House plukte in Brussel zeven songs uit dat recente zevende album. Het nieuwe werk zorgde voor de hoogtepunten van de avond. Lemon Glow was de betere massage voor de ziel, tweede en laatste bis Dive welde duister aan om uit te monden in een shoegaze-finale waar we nog wel even zullen op teren. Of was dat overdonderend slotgeluid niet meer dan het daverend uitstoten van het landingsgestel dat ons veilig terug op de planeet Aarde moest neerzetten?

15 oktober 2018
Christophe Demunter