Bat For Lashes - Prachtig wolvengehuil
Ancienne Belgique, Brussel, 2 november 2009
Natasha Khan van Bat for Lashes had geen betere avond voor haar optreden in de AB kunnen kiezen dan die van Halloween. Haar haunted voice en donkere melodieën waren de perfecte match, en een uitverkochte AB dacht daar net hetzelfde over.

Net zoals op de cover van het album 'Two Suns' creërde Natasha Khan ook in de AB een soort parallel universum voor haar alter ego 'Pearl': de achtergond van het podium werd ingenomen door een prent van een wolf die naar de maan huilt - denk aan kitscherige indiana-T-shirts- terwijl de rest van haar band halloween-capes droeg, het drumstel een skelet bevatte en Natasha Khan zelf een mooi, wit wolvenmasker had, dat ze helaas nooit opzette.
De sfeer paste bovendien erg goed bij de donkere psychedelica van haar songs. En wanneer ze het publiek vroeg om mee te huilen als wolven, veranderde de AB even in een haunted house vol maniacs en liederlijke zombies. Niet dat haar songs dat trouwens nodig hadden, want aan donkerte was er nooit een gebrek (Glass, Siren Song).
Net vanwege de duisternis in de scene en de songs, was het verfrissend om te zien dat Natasha erg normaal deed, vrij enthousiast en lieftallig was tussen de songs door en het af en toe zelfs op een dansen zette (Daniel). Geen Björk-streken, Lily Allen-poses of Soap&Skin-drama, Natasha Khan heeft genoeg aan haar fantastische stem, waarmee ze haar fans (slechts) een uur in vervoering bracht.
Het duet The Big sleep met Scott Walker bleef voor ons de uitschieter van de avond: omdat een betere combinatie van talent in deze sferen haast onmogelijk is, én omdat de song in al zijn tristesse simpelweg bloedmooi is.
Het is spijtig dat Khan de Mercury Prize ook dit jaar niet won. Die eer was weggelegd voor Elbow. Maar het is ook begrijpelijk, omdat haar muziek en universum misschien toch iets te ontoegankelijk zijn voor een groter publiek.
Anderzijds zal haar onmiskenbare aantrekkingskracht op het publiek en op andere Grote Talenten (Yeasayer, Scott Walker), in combinatie met een stem die we sinds Kate Bush niet meer gehoord hebben, vroeg of laat sowieso zijn vruchten afwerpen én erkenning en airplay opleveren. De vraag is alleen of ze dat zelf wil, en of we haar liever in Vorst gaan beluisteren dan in de AB.
Laat Natasha Khan, aka Pearl, dus nog maar even op korte afstand met de wimpers knipperen.