Band Of Skulls - Onversneden, stomende rock-'n-roll

Ancienne Belgique, Brussel, 4 mei 2012

Iedereen die naar de AB was afgezakt voor Band of Skulls wist perfect waaraan zich te verwachten: een avond pure, onversneden rock-’n-roll. Of we die gekregen hebben? Op een gouden dienblad, meneer!

Openers The Sheepdogs, uit het Canadese Saskatoon, verlekkerden ons met het klassiekste dat rock te bieden heeft. Het zwaarbehaarde vijftal serveerde stevige gitaren, pompende bassen en dreunende drums, afgewerkt met harmoniserende stemmen, een orgel, en geregeld een vinnig gitaarsoloduel.

CCR, Lynyrd Skynyrd en Led Zeppelin waren nooit veraf, en niemand die daarom maalde. Hoewel ze hun voorbeelden nergens overstegen bewezen de heren over een stel meer dan aardige songs te beschikken.

De hoofdact leek het aanvankelijk wat moeilijk te hebben. De stemmen van Emma Richardson en Russell Marsden verzonken in het niets, wat resulteerde in een fervent gesticuleren van laatstgenoemde richting geluidsman. Na het derde nummer werd de juiste balans dan toch gevonden, en kwam er vaart in de hele zaak.

Band Of Skulls brengt stomende bluesrock en de veelvuldige vergelijkingen met groepen als The Black Keys en The Dead Weather zijn niet uit de lucht gegrepen.

Tribale drums en de stuwende bas van Richardson drijven de nummers onherroepelijk vooruit, terwijl de bluesy gitaarlicks van Marsden een zompige moerassfeer creëren. Op poppier momenten schemeren ook The Kills door, maar dan minder – tja – kil.

Het trio uit Southamptom was naar ons land afgezakt om hun nieuwste worp ‘Sweet Sour’ voor te stellen, maar ook uit eersteling ‘Baby Darling Doll Face’ werd uitgebreid geput.

Nummers als Blood en de geile smeekbede Light of the Morning brachten de zaal naar het kookpunt, en het voortdurend dreigende onheil kreeg een knetterende ontlading met I Know What I Am, Death by Diamonds and Pearls en The Devil Takes Care of His Own.

We ondergingen een concert dat op geen enkele concertwei zou misstaan, maar misten soms wat panache. Band of Skulls bracht regelmatig de zaal in extase met mokerslagen van nummers, terwijl andere dan weer te veel onderling inwisselbaar bleken. Niet dat dat ons er van zal weerhouden om er in augustus weer bij te zijn, als ze aantreden op Pukkelpop!