Archie Bronson Outfit - Vuur !
Botanique, Brussel, 8 november 2008
Ook het voorprogramma Joe Gideon & The Shark wist het publiek het vuur aan de schenen te leggen. In de aard van Jim White en Johnny Dowd brengt dit duo blues met stevige wortels in de zuiderse moerassen. Het parlando van Joe wordt bijgestaan door Viva, een razende drumster, die dezelfde theatrale uitstraling heeft als Brian Viglione van Dresden Dolls. Ook zij speelt toetsen, ritmegitaar en uiteraard percussie ter ondersteuning van haar voorman. Ook zij heeft het grote gebaar in zich, de drumsticks hoog in de lucht geheven tijdens intervallen. Joe Gideon schuwt het theater al evenmin wanneer hij met een houten speelgoedzwaard in de hand zijn teksten kracht bijzet. De toeschouwers kunnen dat duidelijk op prijs stellen, gezien de verkoop van de zelfopgenomen cd-tjes tijdens de pauze heel erg vlot verloopt.
Terwijl het vuur bij Joe Gideon & The Shark eerder onderhuids blijft, slaat de vlam bij Archie Bronson Outfit meteen in de pan. Dit driekoppige monster weet zijn muziek op een dergelijk intense manier te brengen dat je niet anders dan geboeid kan toekijken hoe zij de zaal in brand weten te zetten. Drummer Mark Cleveland werkt zich van bij opener Cherry Lips in een dergelijke trance dat zweet en speeksel rondspatten. Geen wonder dat hij na elk nummer de spanning van zijn drumvellen moet bijstellen. Naast het manische drumwerk is ook de klagende, voortdurend brekende stem van zanger Sam Windett hoogst opvallend. Voeg daar nog de vioolbas van bassist/gitarist Dorian Hobday bij en je krijgt een cocktail die de gloed van een vulkaan uitstraalt.
Voor hun set wordt geput uit hun twee albums, waarbij uiteraard de meest recente ‘Derdang Derdang’ het meest aan bod komt. Uit ‘Fur’ komen dan onder andere weer Here He Comes en Kangaroo Heart. Dart For My Sweetheart krijgt als afsluiter van het eerste gedeelte van de set een stomende versie. Voor de backing vocals worden ze voor dat nummer bijgestaan door Viva van Joe Gideon & The Shark.
Maar het Brusselse publiek smeekt de band om nog een vervolg aan hun optreden te breien. Wanneer de band dan toch uit de coulissen terugkeert, is het publiek het kookpunt nabij.
Aan het publiek dat bij de T-shirt/cd-stand staat aan te schuiven, kan je vaak de appreciatie aflezen. In dit geval was het moeilijk de zaal uit te geraken aangezien de ophoping voor dit geïmproviseerde standje de weg volledig blokkeerde.