Arab Strap - Vaarwel Arab Strap!
Botanique, Brussel, 8 november 2008
Het moest er ooit eens van komen. Na tien jaar het publiek en zichzelf geamuseerd te hebben met Schotse Indie-Rock van de bovenste plank heeft Arab Strap besloten ermee te stoppen. Ook België vergaten ze tijdens hun Farewell tour niet aan te doen, ze waren immers dinsdag 31 oktober voor een laatste keer in ons kleine landje op post.
Het voorprogramma, verzorgd door de jonge Belgische Indieband Raymondo, liet zeer te wensen over hoewel op technisch vlak alles goed zat. Wat hen nekte was de vreselijke ééntonigheid en slechte opbouw van hun set die enige mogelijke overtuigingskracht volkomen teniet deed. Ze gingen van start met drie zachte (eerst aangename, maar dan geleidelijk aan meer en meer vervelende) songs. Nummers vier en vijf die we kregen voorgeschoteld, lieten de drummer eindelijk min of meer toe op zijn drum te slaan in plaats van hem te strelen zoals het geval was tijdens de voorgaande songs. Het optreden leek zo toch nog even op gang te komen, maar vooraleer het goed en wel vertrokken was, sloeg de band zijn publiek wederom neer met een slecht geplaatst traag nummer. Enige positief te interpreteren noten waren echter ook wel te vinden in dit nummer. Zo konden we voor het eerst een stukje lyrics “Decisions need time to be taken” uit de klankenmix ontwaren en konden we de eerste seconden van het nummer even een nieuw instrument (buiten de drums, bas en gitaar dus) waarnemen, namelijk een metallofoon. Ook tijdens de rest van het optreden stak dit instrument evenals een klarinet nog enkele keren de kop op. Toen Raymondo na zo’n vijftig minuten en tien nummers uitgespeeld was, werd er nog even beleefd geapplaudisseerd, maar een bis zag het merendeel van het publiek wijselijk niet zitten.
Veel tijd tussen het voorprogramma en de hoofdact was het publiek niet gegund. Net wat tijd om iets te drinken te halen en vluchtig meningen te wisselen over het voorprogramma. Toen betrad Arab Strap begeleid door doedelzakmuziek en applaus voor het laatst in hun carrière een Belgisch podium. In het uur en twintig minuten dat volgde, bracht dit vijfkoppige Schotse gezelschap een goed opgebouwd en afwisselend concert waar bloedserieus opgevoerde nummers de ontspannen bindteksten niet in de weg stonden. Beginnen deden ze met enkele nummers van hun recentere albums, maar hierna grepen ze terug naar hun vroegere albums. Ook I Saw You, het verloren nummer van Arab Strap, zagen ze niet over het hoofd. Dit nummer, waar zang geruild wordt voor een aangename vertelstem, had dé perfecte afsluiter kunnen zijn, maar daar waren ze gelukkig nog lang niet aan toe. De tweede gitarist nam evenals de zanger Aidan Moffat verschillende keren plaats achter het keyboard dat voor hun geluid al bijna even onmisbaar als hun accent geworden is. Nadat ze hun tachtig minuten zo knap volgespeeld en gepraat hadden, kon een bis uiteraard niet ontbreken. Het publiek kreeg nog zo’n half uur extra amusement cadeau waarvan de laatste twee nummers lekker intiem met niets meer dan zang en een semi-akoestische gitaar werden gebracht.
Zwak voorprogramma, stevige hoofdact. Arab Strap kan gerust zijn, hun laatste indruk was er één van formaat.